குடிகாரன் உளறல்

என் நோய்க்கு இல்லை நீ
நீ இல்லாத நோய் தீர
அருந்துவதே மருந்து
தீராமல் அடுத்தடுத்து
நோயையே மருந்தாக
நான் அருந்த உதவும் கிண்ணம்
நீ விட்டுச் சென்ற பூச்சாடி!
அருந்திவிட்டால் அந்நேரம்
நீ நடந்த ஒவ்வொரு வீதியிலும்
என் குரல் உன்னையே தேடி வரும்
குடிகாரன் உளறல் என்று
உன் பெயர் கெடுத்த வலி தீர
எனை மன்னித்துக் கொன்று விடு - பின்
காதலோடு உனை அழைக்க
நான் கூட இருக்கமாட்டேன்
என் இதயம் நனைத்து விட
கண் மூடி அன்று மட்டும்
சிறிது கண்ணீர் விட்டு விடு.

யாத்ராவின் சாசனம் நேற்றுத்தான் படித்தேன். அத்தா உல்லாஹ் கான் என்ற பஞ்சாபிக் கவிஞரின் நெஞ்சைப் பிளக்கும் உருதுக் கவிதைகள் படித்த உணர்வு ஏற்பட்டது.
உருதுக் கவிதைகள் போலத் தமிழில் எழுத முடியாது என்ற என் முட்டாள்த்தனமான நம்பிக்கையைத் தகர்த்த யாத்ராவுக்கு என் ஐம்பதாவது பதிவு சமர்ப்பணம்.






.