ஆயிரங்காலத்து அழுகல் பயிர்

ஒரு கவிதையுடன் ஆரம்பிப்போம்.
ஆயிரங்காலத்து அழுகல் பயிர்

அவள் காயங்களிலிருந்து குருதி
வழிந்து கொண்டுதான் இருக்கிறது
நாளை இது வலியற்றதாகி விடும்
இவள் கதை யாரும் சொல்லவில்லை
இன்று புதிர் உடையவிழ்க்கிறது
மெல்லிய ரீங்காரத்தோடு ஒலிக்கும்
தன் தனிமையை தன்
காதோடு மட்டும் கேட்கிறாள்

"உனக்குக் கேட்குமா என்
இதயத்தின் இறைஞ்சல்கள்"
விக்குகிறாள், கேவுகிறாள், கெஞ்சுகிறாள்
யாருக்கும் கேட்கவில்லை இந்த இரைச்சல்

"சூழ்நிலைக் கைதியின் மேல்
வார்த்தைகள் வீசாதே, சவுக்காலே தடவி விடு"
மிருகமா நீ ? மறைந்திருந்து தாக்க வேண்டாம்,
முடியவில்லை எல்லாம்,
போர் இப்போதுதான் ஆரம்பம் ஆகிறது
தன்னோடும் கூட.

தூக்கியெறிந்த உலகம் அழகில்லை,
தன்னையும் தெரியவில்லை, தானும்
அறியவில்லை, காதலோடு அவள்
சொன்ன ஆயிரம் வார்த்தைகள்
அவளுக்கே அம்புகளாய்

அவன் வெற்றிகளின் வெகுமானம்
பொறாமைப் பார்வைகள்தான்
இவள் மனம் மட்டும் அறியும் அவன்
கொண்ட தோல்விகளின் பட்டியல்கள்

அவனோ வெற்றியாளன்,
வெற்றி மட்டும் வேண்டுகிறான்
இன்றும் நாளையும் அவனே ஜெயிப்பான்
தோல்வியெல்லாம் வாழ்க்கையில்தான்
தோற்றாலும் இறந்தாலும் இங்கேதான் மிதந்திருப்பேன்,
எனக்கும் ஆசைதான் வெற்றி மட்டும் காண்பதற்கு

உன்னை வெல்வதற்கு எல்லாவற்றையும்
தோற்பேன் என சூளுரைத்தான்.
ரத்து...ரத்து எனக்கூறி அறுவடையான அழுகல் பயிர்,
ஆயிரம் காலங்கள் இருக்கவில்லை
கண்ணாடி உடைந்தது போல்,
அவன் வெற்றி பெற்ற கதை கூறி
வென்றதாக நினைத்தாலும்
தோற்று விட்டான், தோற்று விட்டான்
வென்றாலோ தோல்விதான்...
அவன் தோற்றிருந்தால் வென்றிருப்பாள்
வாழ்க்கை புன்னகை போல் கிடைக்கவில்லை


------------------------------------------------------------


ஒரு நண்பன் இன்னொரு நண்பனை பார்த்து "உன் திருமண வாழ்க்கை எப்படிஇருக்கிறது" என்று கேட்டானாம். அதற்கு இவன் "வேடிக்கையாக இருக்கிறது" என்றானாம். என்னவென்று கேட்டதற்கு "நாங்கள் இருவரும் சண்டை போட்டுக்கொள்வது அக்கம் பக்கத்துக்காரர்களுக்கு வேடிக்கையாக இருக்கிறது" என்றானாம்.

-----------------------------------------------------------
திருமண வாழ்க்கையைப் பற்றிப் பொதுவாக புலம்பல்கள், அசட்டு நெகடிவ் ஜோக்குகள், கசப்புணர்வுகள் பல இருந்தாலும், ஒவ்வொரு முகூர்த்த நாளிலும் கல்யாணச் சத்திரங்கள் மூன்று வருடம் வரை புக் ஆகி கிடப்பதேன்?

திருமணம், கால்கட்டு, பெண்ணுக்கு சிறை, வளர்ச்சி/சுதந்திரம் எல்லாவற்றிற்கும் முட்டுக்கட்டை என்றெல்லாம் சொல்லியிருந்தாலும், எல்லா (முக்கால்வாசி) திருமணங்களிலும் மாப்பிள்ளையும் பெண்ணும் மிகுந்த சந்தோஷத்தோடே காணப்படுவது ஏன்?

மனைவி / கணவன் என்ற பந்தத்தை ஏற்படுத்திக் கொள்வது ஏன் அவசியமாகிறது?

ஏன் தொண்ணூறு சதவிகித திருமணங்கள், அது சொர்க்கத்தில் நிச்சயிக்கப்பட்டதென்றாலும், பூமியில் நிச்சயிக்கப்பட்டதென்றாலும், முரண்பட்ட இரசனை கொண்டவர்களை இணைக்கிறது?

முரண்களாகவே இருந்தாலும், சதாபிஷேகம் வரை, காதலித்துக் கொண்டே, சண்டை போட்டுக் கொண்டே பழுத்த கிழங்களாக தம்பதியர் சிலரைப் பார்க்கும்போது, நம்மையும் மீறி, நம் மனதில் மகிழ்ச்சி ஏற்படுவது ஏன்?

ஒரு குறிப்பிட்ட வயதிற்கு மேல் திருமணம் ஆகாதவர்கள் / விவகாரத்துஆனவர்கள் இருவருமே, ஏனோ /எதையோ இழந்தது போலவே காணப்படுவது ஏன்?

விவகாரத்து செய்வதனால் உண்மையிலேயே சம்பந்தப்பட்ட இருவருக்கும் நிம்மதி கிடைக்கிறதா?

மறுமணம் விவகாரத்துக்கு தீர்வா?

இந்திய நாட்டின் வேதங்கள், புராணங்கள், இந்த பந்தத்தை பற்றி என்ன கூறுகின்றன?

ஜாதகங்கள் பார்ப்பது அவசியமா?

புலஹா, புலஸ்தியா, வஷிஷ்ட, மரீசி, அகஸ்திய, தடிசி, நக்று, பிருகு, அத்ரி, ஜாபாலி, ஜைமினி, தௌம்ய, ஜமதக்னி, உப்யஜா, யஜா, பரத, ஆர்வரிவத, பிப்பலாட, கன்ய, குமுத, உபமன்யு, குமுதக்ஷ, குத்ச, வத்ஸ, வரதந்து, விபந்தக, வ்யாச, கண்வரிஷ, கந்து, மந்தவ்ய, மதங்க, குக்ஷி, மந்தகர்ணி, சந்த, கௌஸிக, சாண்டில்ய, ஸகடாயன, சதாதப, மனுச்சந்த, கர்க, ஸௌபரி, ரோமச, ஆபஸ்தம்ப, ப்ரிதுஸ்தம்ப, பார்கவ, உதங்க, பார்வத, பாரத்வாஜ, தஸ்ய, தந்த, ஸ்வேதகேது, கௌண்டின்ய, புண்டரிக, ரைப்ய, த்ரிணபிந்து, வால்மீகி, நாரத, வக்னி, திரிடமன்யுன், போதாயன, சுபோத, கபோத, ஹரித, ம்ரிகண்டு, துர்வாச, ஜலபத, சக்தி, கங்காவரிய, நடண்த, தேவதத்த, ந்யங்கு, சுஸ்ருத, அக்நிவேச்ய, கலவ, மட்டுவ, லோகக்ஷி, விஸ்ரவஸ், சைந்தவ, சுமன்து, சிசுபாயண, மௌத்கல்ய, பத்ய, ச்யவனல் மதுர, ரிஷ்யஸ்ரிங்க, ஏகபாத, க்ரௌந்ச, த்ரிட, கோமுக, தேவல, ஆங்கீரச, வாமதேவ, அவுர்வ, பதஞ்சலி, கபிஞ்சல, சனத்குமார, சனக, சனந்தன, சனாதன, ஹிரன்யானபா, வதசன (இதில் பகுதிகளாக சத்ய, சுகோத, மைத்ரேய, புஷ்பஜித், சத்யதப, சலிஷ்வ, சிசிர, நிடக்த, உதத்ய, சம்வர்த்த, ஸௌல்கயானி, பராசர, வைசம்பயான, கௌசல்ய, சரத்வத, கபித்வஜ், குசஸ்வர்சிக, கைவல்ய, யஜ்னவல்க்ய, ஆஸ்வலயந, கிருஷ்ணதபோத்தம, அனந்தகருண, அமலாகப்ரிய, சரக, பவித்ர, கபில, கன்சி, என்று நமக்குத் தெரிந்து/தெரியாமல் ஏறத்தாழ 300-400 கோத்திரங்களுக்கு மேல் ஹிந்து சமூகத்தில் இருந்திருக்கிறது. ஆனால் இப்போது மிஞ்சி இருப்பதோ முப்பதுக்கும் குறைவுதான். கோத்திரம் என்றால் என்ன? இதை ஏன் ஹிந்து திருமணத்தில் முக்கியமாக பார்க்கிறார்கள்?

இதையெல்லாம் பற்றி பேசப் போகிறேன், பதிவு வாயிலாக.

--வித்யா

========================

வரும் வியாழன் அன்று மீண்டும் இதைத் தொடர்வோம்.

========================

.