ஆயிரங்காலத்து அழுகல் பயிர் - பாகம் 2

பொறுப்பு அறிவித்தல்: இக்கட்டுரை, பொதுவாக நல்லவிதமாக குடும்பம் நடத்தும் / நடத்த விரும்பும் 90 சதவீத பெண்கள் மற்றும் ஆண்களை பற்றி / அவர்களுக்காக எழுதப்பட்டது. இக்கட்டுரையில் exceptions / extraordinary -யாக இருக்கும் பாக்கி 10 சதவீத பெண்கள்/ஆண்களை பற்றி விவாதிக்கப் போவதில்லை. 498 பிரச்சினையெல்லாம் இங்கே வராது.

இக்கட்டுரையில் வரும் எல்லாக் கருத்துக்களும் முழுக்க முழுக்க என் சொந்த கருத்து. இதற்கு மாற்றாக கருத்துக்கள் இருந்தால் தெரிவிக்கலாம்.

தனி மனித தாக்குதல் அல்லது எந்தவொரு ஜாதி, மதம், இனம் பற்றி பேசுவதற்கு இது இடமில்லை. அப்படி ஜாதி பெயர் குறிப்பிட்டு வரும், அல்லது பெயரில்லாப் (அனானி) பின்னூட்டங்களை நான் வெளியிட மாட்டேன்.
===========================================

பகுதி 2. கன்னிகாதானம்

===========================================

கன்னிகாதானம் என்ற சொற்றொடர் பெரும்பாலும் தவறாகவே interpret செய்யப்பட்டு வருகிறது. அதெப்படி இருபது-இருபத்தைந்து வருடம் வளர்த்த பெண்ணை தானமாக கொடுப்பது, ஆணாதிக்கம் என்றெல்லாம் பேசப்படுகிறது.

உண்மையில் கன்னிகாதானம் என்றால் என்ன?

இதற்கு தானம் என்று சமஸ்கிருதத்தில் குறிப்பிடப்படுவது எதைக் குறித்து என்று அறிய வேண்டும்.

கர்ப்பதானம் வரை பிரபலமாகி, சகஜமாகிவிட்ட இப்போது, தானம் என்றால் gift கொடுப்பது என்றே நம்பிக்கொண்டிருக்கிறோம்.

முதலில், தானம் என்றால் என்ன? என்பதை புரிந்து கொள்வோம்.

சமஸ்கிருத்தத்தில் தானா (dhAnA) என்றால் நெல் மணிகள் என்று பொருள் படுகிறது. இதன்அடிப்படையில், உருவான வார்த்தைகள்தான், தனம் (செல்வம்) மற்றும் தானம் (அன்பளிப்பு).

dhAna is originally the grains of seed from their being "laid" into and " conceived" by the earth.

கன்யாதானம் என்றால் கன்யா + தானம் - இது சரிதான்.

ஆனால், கன்னியையே தானமாக கொடுப்பது என்று சொல்வது ரொம்ப தவறான interpretation.

சமஸ்கிருதத்தில், கன்யாதானம் (கன்யா+தனம்) என்றால், மணமாகாத கன்னியான தம் மகளுக்கு தந்தையின் அன்பளிப்பு / சொத்தில் ஒரு பங்கு / பொருட் பரிசு, என்றே அர்த்தமாகிறது.

kanyAdhana = a girl's property, portion, dowry ; (if a girl dies unmarried her property falls to her brother's share)

மேற்குறிப்பிட்ட இப்படியேதான் சமஸ்கிருதத்தில் பல சுலோகங்களிலும் (hymns & verses) விளக்கப் பட்டுள்ளது. இதையேதான், விவாஹசுக்தம் என்ற திருமண கையேட்டு நூலிலும் விளக்கமளிக்க பட்டுள்ளது.

ஆனால், நாம் வழக்கம் போல, திரித்து கூறி, வேதங்களையும் புராணங்களையும், இன்னும் திட்டிக் கொண்டிருக்கிறோம்.

• கன்னியை முறையாக தந்தையிடமிருந்து அவளுக்குரிய சொத்துக்களுடன் அனுமதி பெற்றுக் மணந்து கொள்வது "தேவ விவாஹம் (கன்னிகாதானம்)"
• மாடு கன்றுகளை கன்னியின் தந்தைக்கு கொடுத்து, ஒருவன் அக்கன்னியை மணப்பது "அர்ஷ விவாஹம்"
• சாமானிய முறையில், எந்தக் கொடுக்கல் வாங்கலும் இலலாமல், பெற்றோர்/பெரியவர்கள் பெண்/பிள்ளை பார்த்து, பெற்றோர் சம்மதத்துடன், முன் பின் அறியாதவர்கள், மணம் புரிந்து கொள்வது "பிரஜாபத்ய விவாஹம்"
• ஒரு கன்னியை, பணம் கொடுத்து, அதிகாரத்தால், மணந்து கொள்வது "அசுர விவாஹம்"
• ஆணும் பெண்ணும், பெற்றோர்களுக்கு தெரியாமல் / அவர்களின் இஷ்டத்துக்கு விரோதமாக, தான் காதலிப்பவரை மணப்பது "கந்தர்வ விவாஹம்"
• யுத்தத்தால் மற்றவரை வென்று, அவர் வீட்டிலிருக்கும் கன்னிப் பெண்ணை, கட்டாயம் செய்து மணப்பது "ராக்ஷஸ விவாஹம்"
• பெண்ணை ஏமாற்றி கபடம் செய்து, பெண்ணுடைய இஷ்டமில்லாமல் மணப்பது "பைசாச விவாஹம்"
  

என்றெல்லாம் கூறப்பட்டுள்ளது.

===========================================================================

பகுதி 3. முகூர்த்தநாள் குறிப்பது எதற்கு?

===========================================================================

இதனால் ஒரு குறிப்பிட்ட நாட்களில் கல்யாண சத்திரங்கள் அதிக வாடகை இருந்தாலும், அலை மோதி, advance booking செய்யப் படுகிறதே?

48000 முதல் 75000 வரை நாளொன்றுக்கு பெருநகரங்களில் கல்யாண சத்திர வாடகை இருந்தாலும், இலட்சம் முதல் கோடி ரூபாய்கள் செலவு செய்து, மூன்று நாள் வரை கல்யாணம் செய்யும் ஆரவாரம் இன்னும் குறையவில்லை என்பதற்கு கல்யாண சத்திர advance booking-கள் சாட்சி.

"கேவலம் குண ஸம்யுக்தோ| தேவானாமபி துர்லப| தோஷானி சர்வான் பரித்யக்தும்| அஸக்யம் பஹி வத்ஸரை| தர்மாத் பரிட்சய குர்வீத் | ஸ்வல்ப தோஷ குணாதிகே"

என்று காலவிதானம் என்ற நூலில் நாரதமகரிஷி கூறுகிறார். இதன் அர்த்தமானது, "தோஷங்களே இல்லாத சர்வ நற்குணங்கள் மட்டும் கொண்ட சுபமுகூர்த்த நேரமானது, தேவர்களுக்கும் கிடைப்பது அரிதாகும். எனவே ஜோதிடர்கள், சுபகாரியங்களுக்கு, குற்றம் குறைவாகவும், குணம் அதிகமாகவும் உள்ள முகூர்த்தத்தை தேர்வு செய்து செய்ய வேண்டும்" – என்பதாகும்.

தினங்களை அவற்றின் கிரக நயனங்களின் அமைப்பில் அடிப்படையில் மூன்றாகப் பிரிக்கின்றனர்.

1. ஒரு கண்ணுள்ள நாட்கள்
2. இரு கண்ணுள்ள நாட்கள்
3. குருட்டு நாட்கள்

“நல்லதோர் வியாழன் வெள்ளி
நற்புதன் இரு கண்ணாகும்
வல்லதோர் இரவி, திங்கள்
வரும் ஒரு கண்ணதாகும்
கல்லவே சுபமுகூர்த்தம்
கருணையாய்ச் செய்வாயென்று
சொல்லினார் உமைக்கு ஈசன்
சுகமான நாள் ஈதென்றே!“

பொதுவாகச் சூரியன் வலது கண்ணாக இருக்கிறார். சந்திரன் இடக்கண்ணாக இருக்கிறார்.

எனவே ஞாயிற்றுக்கிழமையும், திங்கட்கிழமையும் ஒரு கண்ணுள்ள நாட்களாகும்.

புதன், வியாழன், வெள்ளி ஆகிய மூன்று நாட்களும் இரு கண்ணுள்ள நாட்களாகும். சிலர் வளர்பிறைச் சந்திரன் உள்ள திங்கட் கிழமையை இரு கண்ணுள்ள நாட்கள் என்கின்றனர்.

ஏனைய செவ்வாய், சனி ஆகிய நாட்கள் குருட்டு நாட்கள் எனப்படும். குருட்டு நாட்களில் சுபமுகூர்த்தங்கள் செய்யக்கூடாது. தேவாபிரதிஷ்டை, கும்பாபிஷேகத்திற்குக் கண்டிப்பாக இரு கண்கள் உள்ள நாட்களே அவசியமாகும்.

கிரகங்களின் பலத்தை 6 வகையில் காணும் முறைக்கு “சட்பலம் காணல்” என்று பெயர். அவையாவன 1. ஸ்தான பலம் 2. கால பலம் 3. அயன பலம் 4. நைசர்க்கிக பலம் 5. திக் பலம் 6. சேஷ்டாபலம் இவற்றுள் காலபலத்தில் தினபலம் முக்கியமான ஒன்றாகக் கருதப்படுகிறது. தினபலம் என்பது தினஅதிபதிக் கிரகத்தின் பலம் ஆகும்.

காலை சூரிய உதயத்துடன் அன்றைய தமிழ்நாள் தொடங்குகிறது. ஒரு நாள் என்பது இருபத்து நான்கு மணி நேரங்கொண்டது. 1 மணிக்கு 2 ½ நாழிகை வீதம் 60 நாழிகை கொண்டது 1 நாளாகும். இந்த ஒவ்வொரு மணி நேரத்தையும் ஒவ்வொரு கிரகம் ஆட்சி செய்கிறது. இதனை ஓரை என்கிறோம். கிரகத்தின் பெயரையொட்டி சூரிய ஓரை, சந்திர ஓரை என்று வழங்கப்படுகிறது. ராகு, கேதுக்களுக்கு ஓரை கிடையாது. மற்றபடி சூரியன், சந்திரன், செவ்வாய், புதன், வியாழன், சுக்கிரன், சனி ஆகிய கிரகங்களுக்கு ஓரை உள்ளது.

இதனால், பிரபஞ்சத்தின் அடிப்படையில், நம்மை ஆளும் இயற்கை, நமக்கு சாதகமாக இருக்கும் நேரத்தை, முகூர்த்த நேரம் என்று கணக்கிடுகின்றனர். இந்நேரத்தில் செய்யப் படும் எந்த செயலும், தீங்கான விளைவுகளைக் கொடுக்காது என்பது நம்பிக்கை.

"மதி விதியை வெல்லும்" என்று கூறிக் கொண்டே, விதண்டாவாதம் பேசி கொண்டே இருப்பதால் மட்டுமே திருமணங்கள் முறிகின்றன, செய்யும் செயல்கள் தோல்வி அடைகின்றன. விதண்டாவாதம், கர்வம் (ஈகோ), மற்றும் விட்டுக் கொடுக்காமல் இருப்பது (flexibility இல்லாமை) மட்டுமே ஒருவர் தோல்வி அடையக் காரணமாகிறது. இதற்கும் முகூர்த்த நேரத்துக்கும் ஒரு தொடர்பும் இல்லை.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------

அகநானூறு பாடல் 86-ரில் ,

"எங்கள் திருமணநாளன்று உளுத்தம்பருப்புடன் கூட்டிச் சமைத்த, பக்குவமாகக் குழைந்த பொங்கலோடு, மலைபோல் குவிந்த பெருஞ் சோற்றினை உண்பவர்கள், எனக் அதிகக்கூட்டம் நிறைந்திருந்தது. வரிசையாக பந்தக் கால்களை நட்டுக் குளிர்ந்த மணப் பந்தல் முழுதும் ஆற்றுவெளியிலிருந்து கொண்டுவந்த வெண்மணல் பரப்பப் பட்டிருந்தது. மனையில் விளக்கு ஏற்றி, மலர் மாலைகளை பந்தல் முழுதும் நெருக்கமாகத் தொங்க விட்டு மிக அழகாக அலங்கரித்துள்ளார்கள். திருமண வீட்டில் மனைவிளக்குகளை ஏற்றி வைத்து ஒளிபெறச் செய்துள்ளார்கள்.

புகழினையுடைய திங்களுடன் கூடிய ரோகிணி நன்னாள், குற்றமற்றதும், வாழ்விற்கு நல்லது பயக்கும் என்பதால் அந்நாள் குறித்து, அடர்ந்த இருள் நீங்கி, விடியல் தொடங்கும் வனப்பு மிகு நேரத்தில் திருமண விழா தொடங்குகிறது.

தலையில் நன்நீர்க் குடத்தினைத் தாங்கியும், கையில் அகன்ற பாத்திரத்தை ஏந்திக் கொண்டும், திருமணத்தை செய்து வைக்கும், கலகலப்புடன் கூடிய முதிய மங்கல வாழ்வாங்கு வாழ்ந்த கிழத்தியர், நீர்க் குடங்களை முன்னேயும் பின்னேயும் முறைமுறையாகத் தந்திட மணமகளை நன் நீராட்டினர். நல்ல மக்களைப் பெற்று, அடி வயிற்றில் வரி வரியாகத் தழும்புகள் கொண்ட வயிறு வாய்ந்த சுமங்கலியான மகளிர் நால்வர், தூய ஆடைகளையும் அணிகளையும் அணிந்து கூடிநின்ற மணமகளிடம் "உன்னை அடைந்த கணவனை விரும்பிக் கூடிக் கற்பு நெறியின்றும் பிழறாமல், கணவன் விரும்பத்தக்க மனைவியாக அவனை வாழ்நாள் முழுதும் நன்கு பேணிக் காத்து வாழும் எண்ணத்தைக் கைக் கொண்டு வாழ்வாயாக!" என்று வாழ்த்தி நீருடன் குளிர்ந்த இதழ்கள் உள்ள பூக்களையும், புதிய நெல்லையும் தூவி வாழ்த்தியதால் மணமகளின் அடர்த்தியான கரிய கூந்தலில் அவை தோற்றமளிக்க, திருமணம் இனிதே நிகழ்கிறது.

அதன்பின் ஆர்வத்துடனும், ஆரவாரத்துடனும் சூழ்ந்த உறவினர் "இன்று முதல் நீயும் பெரியமனைக் கிழத்தி ஆகிவிட்டாய்" என்று கேலி பேசி, கலகலவென சிரித்து, மெல்லிய அலங்காரங்களைச் செய்து, வனப்புடன் கூடிய முதலிரவு அறைக்குள் உடன் கூடிய புணர்ச்சிக்குரிய அன்றிரவே அவளை அனுப்பி வைத்தனர். அவ்வறைக்குள் நுழையும் மணமகள் உடுத்திய புதிய புடவைக்குள் தன்னை ஒடுக்கிக் கொண்டு, தன் இனிய கணவன் இருக்கும் இடம் நோக்கிச் செல்கின்றாள். அப்போது அவள் புத்தாடையில் ஒடுங்கி முகம் புதைத்துக் கிடந்தாள். அவளைத் தழுவும் விருப்பத்தோடு முகத்தை மூடிய துணியைச் சற்றே விலக்க அவள் அதற்கு அஞ்சி பெருமூச்சு விட்டாள். நடுங்கி ஒடுங்கினாள். "ஏன் பயந்தாய்?என்னிடம் உன் மனதில் உள்ளதை உள்ளவாறு கூறு" என வினவினான்.

அப்போது மானைப்போல் மடமை கொண்டவளும், காதற்ச் செருக்கினையுடையதலைவி மெலிந்த மடல் கொண்ட காதில், தான் அணிந்திருந்த சிவந்த மணிகள் பதித்த அழகிய குழைகள் அசைய விரைந்து வந்து, தனக்குரியவனை வணங்கினாள். "அவள் எக்காலத்தும் என்பால் அன்புடையவள். அதனை நீ அறியாய்" என்று தோழியிடம் கூறினான்.

--------------------------------------------------------

வெறும் மனப் பரிமாற்றம் செய்து காந்தர்வத் திருமண முறையில் பூ மாலை மாற்றியே திருமணம் நிகழ்ந்துள்ளது. தொல்காப்பியர் காலத்துக்குப் பின்னர், படிப்படியாக, திருமணத்தைச் சடங்காக மாற்றினார்கள். சிலப்பதிகாரத்தில், கோவலன்-கண்ணகி திருமணம் புரோதிதரை வைத்து நடத்தப் படுவதாக காட்டுகிறது. அதன்மூலம், திருமணத்தில் மந்திரம் ஓதி, குடங்கள் வைத்து, படையல் செய்து, திருமணத்தை இன்று காண்டிராக்ட் தொழிலாகவே மாற்றி, இன்று முறைசொல்லும் (குடும்பப் பழக்கம்) காண்டிராக்டர்கள் கூட வந்துவிட்டார்கள்.

===========================================================================

பகுதி 4. கால்கட்டு மற்றும் திருமணச்சிறை

===========================================================================

இனிமே நீ அவ்வ்ளோதாண்டி" --என்று எனக்கு திருமணம் நிச்சயம் ஆனதும், என் தோழிகள் சொன்னது இன்றும் என் மனதில் அப்படியே இருக்கிறது. இதை நிறைய பெண்களும் ஆண்களும் நிச்சயம் கேட்டிருப்பார்கள். இப்படிச் சொல்லப்படுவதை இன்றும் [ஒட்டுக் :) ] கேட்டுக் கொண்டுதான் இருக்கிறேன்.

இந்த "அவ்வ்வ்ளோதான்" என்று பயப்படும் அளவுக்கு கல்யாணம் செய்வது பயமுறுத்துகிறதா? இல்லை கல்யாணம் தரும் பொறுப்புக்கள் நம்மை பயமுறுத்துகிறதா?

wedlock என்பது dreadlock ஆகவோ அல்லது deadlock ஆகவோ ஆக்குவது என்னை பொறுத்தவரை ஆண்கள் கையிலேதான் இருக்கிறது. இதென்ன, பெண்களை பொறுப்பு-பழியிலிருந்து சௌகரியமாக escape செய்து விட்டீர்களே? என்று கேட்பது தெரிகிறது. பெண்கள் ஏற்கனவே தன் உறவுகள் அனைத்தையும் துறந்துவிட்டுதான் திருமண உறவுக்குள் வருகிறாள். அவளை வாழவைப்பதும், அவனை இவள் வாழ வைப்பதும், ஆண்கள் நடந்து கொள்வதைப் பொறுத்துதான் அமைகிறது. பெண்ணுக்கு அடிமையாகாமல், பெண்ணையும் அடிமையாக நினைக்காமல், இருவரும் ஆரம்பத்திலிருந்தே உறவுக்கு மரியாதை கொடுத்து சிறிது personal space மற்றும் distance கொடுத்து வாழ்ந்தால், வாழ்க்கை இனிக்கும்.

ஏன் ஆண்களே பொறுப்பு என்று கூறுகிறேன் என்றால், பெண் மனைவியாகி புகுந்த வீட்டுக்குள் வந்ததுமே, புகுந்த வீட்டிலிருப்பவர்கள் (மனைவியும்தான்) ஒருவித defensive sense-சோடு நடந்து கொள்ள ஆரம்பிக்கின்றனர்.

ஒவ்வொரு பெண்ணும் (75 சதவீதம்), மகிழ்ச்சியாக இருக்க வேண்டும், குடும்பத்தோடு ஒற்றுமையாக இருக்க வேண்டும் என்றே நினைக்கிறார்கள். பொதுவான கருத்துகள் ஏற்கனவே கொடுத்திருக்கும் யூகங்கள், இவளுக்கு அவர்கள் மீதும், அவர்களுக்கு இவள் மீதும் ஒருவித சந்தேகம் மற்றும் இடைவெளியைக் கொடுத்து விடுகிறது.

இந்த இடைவெளியை, இருவருக்கும் பொதுவான ஆண் (இவளுக்கு கணவனாக இருப்பவனும், அவர்களுக்கு மகனாக/சகோதரனாக இருப்பவனும்) ஒரு இணைக்கும் பாலமாகவும், இரு உறவுகளையுமே மற்றவர் முன் விட்டுக் கொடுக்காமலும், இருவரையும் முக்கியமாக கருதும் போது, நாளடைவில், ஒரே வீட்டில், கூடவே இருக்கும் காரணத்தால் அவர்களுக்குள் சார்ந்து இருக்கும் தன்மை ஏற்பட்டு விடும். அப்படி இல்லாமல், மனைவி சொன்னாள் என்பதற்காக பெற்றோரையோ, பெற்றோர் சொன்னார்கள் என்பதற்காக மனைவியையோ தூற்றினால், இவர்கள் இருவரில் ஒருவரை அவன் இழப்பது சர்வ நிச்சயம்.

கிரஹஸ்தாஸ்ரமம் (குடும்ப வாழ்க்கை) இந்தியக் கலாச்சாரத்தின் மூலாதாரமாகக் கருதப் படுகிறது. 25-25 வருடமாகப் பிரித்து பிரம்மச்சரியம், கிரஹஸ்தம், வானப்ரஸ்தம், சன்யாசம் என்று நான்காகப் பிரித்துள்ளனர். ஒருவன் பிரம்மச்சரியத்தில் தகுந்த கல்வி மற்றும் பயிற்சிகளின் மூலம் உடலையும் மனத்தையும் உறுதியாக்கி முழு மனிதனாகிறான். திருமணத்தின் மூலம் கிரஹஸ்தனாகி, குழந்தைப் பேறு பெற்று, தம் குடும்பம், சமூகம் மற்றும் நாட்டுக்காக சேவை புரிகிறான் / உழைக்கிறான். ஐம்பது வயதுக்கு மேல் வானப்ரஸ்த்தம் மற்றும் சன்யாசத்தில் தன் வாழ்வின் அனுபவத்தின் அடிப்படையில் உலக நன்மைக்கான செயல்களில் ஈடுபடுவதும், சுற்றுச் சூழலைப் பாதுகாக்கும் வண்ணம் தாவரங்கள் மற்றும் மிருகங்களைப் பேணுதல், தன் அனுபவங்களைப் போதித்தல் போன்ற செயல்களில் ஈடுபட்டு அமைதியான வாழ்க்கை வாழ வேண்டும் என்று சாஸ்திரங்களில் குறிப்பிட்டுள்ளனர்.

திருமணம் ஒரு மனிதனின் மனதை அங்குமிங்கும் அலைபாயாமல் செய்து, ஒருமுகப்படுத்தி, வாழ்க்கைக்கு ஒரு நோக்கம் கொடுக்கிறது. திருமணத்தின் போது வாழ்த்த சொல்லப்படும் வேதங்களில் இவையும் உண்டு.

"இஹைவ ஸ்தம் மா வி யுஷ்டம் விஷ்வமாயுர்வ்யஷ்நுதம்
க்ரீளந்தௌ புத்ரைர் னப்ர்ப்ஹிர் மோதமாநௌ ஸ்வே க்ருஹே"
[ரிக் வேதம், விவாஹ சுக்தம் - மண்டலம் 10, சுக்தம் 85 பாடல் 42]

இதன் பொருளானது: நீங்கள் இருவரும் நீடுழி வாழுங்கள், ஒருவரை ஒருவர் பிரியாதிருங்கள், வாழ்க்கையின் ஒவ்வொரு நாளையும் மகிழ்வோடு வாழுங்கள், உங்கள் மகன் மற்றும் பேரக்குழந்தைகளுடன், நீங்கள் வாழ்ந்து கொண்டிருப்பதை நினைத்து மகிழ்ந்து கொண்டே இருங்கள்.

"சம்ராஜிணி ஷ்வஷுரே பவ ஷ்வர்வாம் பவ
நனான்தரி சம்ராஜ்ணீ பவ சம்ராஜ்ணீ அதி தேவ்ர்ஷு"
[ரிக் வேதம், விவாஹ சுக்தம் - மண்டலம் 10, சுக்தம் 85 பாடல் 46]

இதன் பொருளானது: உன் மாமியார், மாமனார் ஆகியோருக்கு நீயே இராணி ஆவாய். உன் கணவனின் சகோதர சகோதரிக்கும் நீயே இராணி ஆவாய். (பிரஜைகளை தாய் போல ரக்ஷிக்கும் மகாராணி போல நீயும் அவர்களைச் சம்ரக்ஷிப்பாய்)


===========
அடுத்து வியாழனன்று வரும்...
===========



.