தனி

இருளென்றால் ரொம்பவே எனக்கு பயம்தான்
யாரோ வெளிச்சமென்றாலே
பயமென்றதும் சிலாகித்துச் சிரித்த நட்பிடம்
மின்சாரம் இல்லாத நேற்றிரவின்
புழுக்கத்தை புலம்பிய அதே நிமிடம்
புழுக்கம் துடைத்தான் கைவண்டி இழுப்பவன்.

உறக்கம் தொலைந்த இரவொன்றில்
நட்சத்திரங்களை எண்ணிய பொழுதில்,
நிலவின் வெளிச்சம் காட்டும்
அவரவர் நிலவும் நட்சத்திரங்களும்
யாரோ இருவரின் எதிர்காலம்.

விடியற்காலையின் சூரியன் மேல் விருப்பம்
கொண்ட என் நட்புக்கு தெரியுமா
மாலையில் சிவக்கும் வானின் அழகு?
தனிதான், நீ-நான்-அது-எதுவும் 
யாருக்காகவுமில்லை
இன்றைய நாடகத்திரைக்கு வேண்டியதெல்லாம்
ஒரு சிலரின் கைத்தட்டல்கள் மட்டுமே.