For hours together
I kept adrifting
Under the blue sky
Those were all printed
As marks of my footsteps
On the Earth
For hours together
I kept adrifting
Drinking my own sorrows
To turn, sit, and to look back
So glad were those blossoms
That bloomed across the pathways
Out of the sweat that fell from my feet.
These verses came out, as I wrote some comments on Narsim's post yesterevening. :-)
10 comments:
very nice.... :-)
yesterevening i saw in that post...very nice...
You are creating English - like the expression 'yesterevening' for 'last evening'.
I dont know whether the teachers who taught you English would accept your freedom with English.
"To turn, sit and to look back"
Here,
I expected:
"To turn, to sit and to look back"
'To' should get repeated in all infinitives (verbs). The repetition is, however, unecessary in modern English.
'To turn, sit and look back', will do. It is common prose. But poets prefer to repeat it for rhyming.
Here is Tennyson's famous line,
'To strive, to seek and not to yield'
He repeats not mindlessly, but with a distinct purpose of forcefulness. What is that forcefulness can be felt only if you read the whole poem 'Ulyses'. An Omnibus Tennyson is an ideal place to learn poetry writing.
About your poem ' I kept adrifting' I say little for fear I may hurt you: you cant "drink that sorrow", can you?
ஜோ அமலன் அய்யா,
இந்த அம்மையார் பிழைத்துப் போகட்டுமே.
:)
நல்ல பகிர்வு நேற்றே பார்த்தேன் !
அப்புறம் I Know you will ignore it
:)
There is a story about a fish adrifting in Richard Bach's book 'Illusions'. Other fishes would think that the fish adrifting must be a prophet and would express the same. But the fish adrifting would shout back, "It's easy, you have to give up your clinging to the weeds. That's all."
“This is my son, mine own Telemachus,/ To whom I leave the scepter and the isle/ Well-loved of me, discerning to fulfill/ This labour, … / … …/ When I am gone. He works his work, I mine.// 'Tis not too late to seek a newer world./ Push off, …/ … …/ It may be that the gulfs will wash us down:/ It may be we shall touch the Happy Isles,/ And see the great Achilles,…” These lines from Tennyson’s poem ‘Ulysses’ indicate that he has nothing to worry. His son has taken in-charge and his future is guaranteed with meeting the great Achilles. (It is said in the epic Odyssey that he had already met him in Hades). What a romantic filler for the blank of future!
Since the Tower of Babel, it has become our way of life to differ. Which is superior, whether the death of Jesus on cross or the death of Achilles in war? I prefer to maintain silence.
Vidoosh, I wanted to appreciate your poem as soon as I read it in Narsim’s blog, but refrained, for it may divert the focus on the blog owner’s poem. I must say here that your perception and its depiction are good, especially on the basis of results even to those who happened to be carried away on the stride.
In the same vain, but with the bait of Tennyson’s travails, here is my own poem (with a request to friends not to discuss it here):
தன்னையே பெய்தல்
------------------------------
நீரை விட்டேன் நீரை விட்டேன்
நெகிழ்ந்து கொடுத்தது நிலம்
செடி ஆனால் நிமிரவில்லை.
வேர்வை விட்டேன் வேர்வை விட்டேன்
வெயிலையும் விழுங்கிக் கருத்தது இலை;
மரம் காய்த்துச் சொரிந்தது பலம்.
நன்றி சித்ரா.
நன்றி அமுதா
நன்றி ஜோ அமலன் ஐயா.
நன்றி அப்துல்லா!
நேசன். உங்களுக்கு நன்றியெல்லாம் சொல்லணுமா என்ன? :)
ரா.சு. சார். கோடி நமஸ்காரங்கள். வேறென்ன சொல்ல! :)
அக்கிலிஸ் எனக்கு இன்னொரு காதலன் :)) இவன் போல இன்னும் எத்தனையோ அரூப காதலன்கள் :)) இப்படி ஒரு போதையிலிருந்து மீட்க நார்காடிக்ஸ் அனானிமஸ் போன்ற ஏதும் அமைப்பு இருக்கா? :)
//'Tis not too late to seek a newer world.// என்னா வரிகள் சார்! எத்தனை உயிர் இருந்திருக்க வேண்டும் அந்த கவிஞனுக்குள். அதான் இன்னிக்கும் உயிரோடிருக்கான் பேசிக் கொண்டிருக்கான் எழுத்துக்களால். டென்னிசன் போன்ற ஒரு கவிஞனை நினைவு கூறவும், மீண்டும் வாசிக்கும் ஆசையை கொடுத்ததுக்கும் ரொம்ப நன்றிகள் சார்.
//அக்கிலிஸ் எனக்கு இன்னொரு காதலன் :))
//
me toooooo
:-)
எனக்கு ஆங்கில கவிதைகள் அத்தனை எளிதாக புரிவதில்லை. :(
பல முறை படித்த பின்னர் மிகவும் சிறப்பு என பாராட்டுவதில் தவறில்லை என கருதுகிறேன். அருமை
Post a Comment