எனக்கு வாய்த்த மெய்யழகன்ஸ்

ஒரு ஞாயிற்றுக்கிழமை காலை.

நான் வழக்கம் போல காலை 5 மணி காபியை நிதானமாய் பருகிக்கொண்டிருந்தேன். அடுத்த வாரம் என்னென்ன செய்ய வேண்டியது அவசியம் என்று என் டயரியை பார்த்து கொண்டிருந்தேன்.
டிடிங்....
கல்லூரித் தோழி குமாரியிடம் இருந்து எனக்கு குறுஞ்செய்தி வந்திருந்தது.
"Call me... Urgent"
இப்போது என்னத்துக்கு இப்படி மெசேஜ் அனுப்பி இருக்கா? அதுவும் காலங்கார்த்தால அஞ்சு மணி...
அவ பொண்ணுக்கு கல்யாணம் வச்சிருப்பாளோ.. ச்சே அதுக்குள்ளையா... தர்ஷினிய விட சின்னதாச்சே அது... என்பதில் ஆரம்பித்து அவளோட மாமனார் மாமியாரை சாகடித்து... சென்னை வந்துட்டாளோவில் நின்றது என் யோசனை... நானும் குமாரியும் பல வருடங்களாக பேசாமல் இருந்ததால் இயல்பாகவே அவள் அனுப்பிய செய்தி பற்றி எனக்கு ஆர்வமாக இருந்தது.
ரொம்ப ungodly hour என்பதால்...
"ஏய்! ரொம்ப நாளாச்சு, எப்படி இருக்கீங்க?" சிரித்த முகம் மற்றும் தம்ஸ்-அப் எமோஜியுடனும் அதைத் தொடர்ந்து பதில் குறுஞ்செய்தி அனுப்பினேன்.
அடுத்து பதில் வந்தது.
"வாழ்க்கையில் ஒரே ஒரு சம்பளம் வாங்கி அதில் வாழ்க்கையை சிக்கனமாக நடத்தி வருகிறீர்களா? புதிய நிதிநிலை உயரங்களை எட்டுவதற்கு ஒரு சிறப்பு வாய்ப்பு பற்றி அறிய ஆவலா? "
அவள் அனுப்பிய செய்தியை விட அவள் என்ன செய்கிறாள் என்பதை பற்றிய மெல்லிய-உற்சாகத்தின் ஒரு ரோலர்கோஸ்டர் உள்ளுக்குள் சுழன்றது.
படே அச்சே லக்தெ ஹய் பாடலின் instrumental ஒலித்தது... என் ஃபோன்தான்...
"ஹலோ ..."
"யீ... வித்யா... எப்பிடி போகுது..."
(இப்பிடி காலங்கார்த்தால கேட்டா தப்பா நினைக்க தோணுமா இல்லையா)
"ஹாய் குமாரி. நல்லா இருக்கேன். நீங்க எப்படி இருக்கீங்க?"
அவ்ளோதான்.... "தனிப்பட்ட சுதந்திரம்," "தனக்காக வேலை செய்தல்," மற்றும் "நான் எனது சொந்த முதலாளியாக எப்படி இருக்க முடியும்" என்பதைப் பற்றி எல்லாம் மூச்சு விடாமல் தொடர்ந்தாள்.
நான் எதுவும் கேட்பதற்குள், "இன்று சாயங்காலம் நாம் ஜும்பலக்கா கஃபேவில் சந்திக்கலாம்... எதாவது கதை சொல்லக்கூடாது? அது என் மீதுதான் சத்தியம்!" என்று ஒரேயடியா அன்பு சாரல் தான்.
இயற்கையாகவே, நானே முதலாளி என்ற சொற்றொடர் சவப்பெட்டியில் அடித்த கடைசி ஆணியாக இருந்தது. அவள் எனக்கு எதையாவது விற்க முயற்சிக்கிறாள் என்று எனக்குத் தெரியும், ஆனால் காபி காபி. (Actually I wanted that TEA!!)
அதனால் நான் சென்றேன்.
---
காட்சி: ஜும்பலக்கா காபி கடை, மாலை 4 மணி
அங்கே அவள் சிரித்துக்கொண்டே பிரீஃப்கேஸுடன் அமர்ந்திருந்தாள்.
"காபி கடைக்கு பிரீஃப்கேஸை யார் கொண்டு வருவார்கள்?"
சில அருவருப்பான சிறு சம்பிரதாய பேச்சுகளுக்கும், சிறிது nostalgic நினைவுகளுக்கும் பிறகு, நேரடியாக விஷயத்துக்குள் அவள் நுழைந்தாள்.
"ஸ்சோ, நீ ஏற்கனவே வாங்கி பயன்படுத்தும் பொருட்களைப் பகிர்வதன் மூலம் பணம் சம்பாதிக்க விரும்புகிறாயா?"
எதிர்பார்த்தது போல், அவள் தனது பிரீஃப்கேஸை வெளியே இழுத்து, மலைகளில் ஏறும் மக்களின் லைசன்ஸ் ஃப்ரீ படங்கள் மற்றும் நிதி சுதந்திரம் கிராபிக்ஸ் ஆகியவற்றுடன் ஒரு மிகவும் வியத்தகு விளக்கக்காட்சியைத் தொடங்கினாள்.
சுருக்கமான சொல்லணும்னா வாயாலேயே வடை சுட ஆரம்பித்தாள்.
"Wait," நான் குறுக்கிட்டேன். "நான் bulk ஆக பொருட்களை வாங்கி, நாலு பேரை எனக்குக் கீழ் சேர்த்து விட்டால், அவர்கள் நாலு பேரைக் கொண்டு, நான் பணக்காரியாக இருப்பேன் என்று நீங்கள் என்னிடம் சொல்கிறீர்களா?"
“கரெக்ட்! நீ ஒரு ஆரம்ப முதலீடு மட்டுமே செய்ய வேண்டும்."
அப்போதுதான் அது என்னைத் தாக்கியது. நான் மல்டி-லெவல் மார்க்கெட்டிங் பிட்ச்சில் இருந்தேன், என் காபியால் கட்டப்பட்டிருந்தேன், மற்றும் அவளது இமைக்காத, நம்பிக்கையான பார்வையாலும்.
நான் நினைத்துக் கொண்டிருந்தபடி குமாரி எனக்கு ஏதோ ஒரு பொருளை விற்கவில்லை. அவள் எனக்கு தன் கனவை விற்றுக்கொண்டிருந்தாள் - சலவை சோப்பு எனர்ஜி பானங்களின் முடிவில்லாத விநியோகத்தை சொந்தமாக வைத்திருக்கும் கோடீஸ்வர கனவு.
---
அதற்குப் பிறகு அவள் என்னோடு பேசுவதே இல்லை . ஆறேழு மாதங்களுக்குப் பிறகு, நான் அவளை சூப்பர் மார்க்கெட்டில் பார்த்தேன். அவள் ஒரு தள்ளுவண்டியில் ஆம்வே தயாரிப்புகள் வைத்து விற்றுக் கொண்டிருந்தாள்.
நான் அவளை நெருங்கியதும், அவள் என்னைப் பார்த்தாள், கண்கள் விரிந்து, ஹெட்லைட் வெளிச்சத்தில் சிக்கிய மான் போல் உறைந்தாள்.
"ஏய், குமாரி!" புன்னகையுடன் அவளிடம் கேட்டேன். "கோடீஸ்வர வாழ்க்கை ! எப்படி இருக்கிறீர்கள்?"
அவள் சிரிப்பை வலுக்கட்டாயமாக வரச்செய்து, விளிம்பு வரை அடுக்கி வைக்கப்பட்டிருந்த ஆம்வே தயாரிப்புகளை ஏற்றிய தனது வண்டியை காண்பித்து சைகை செய்தாள். "ஓ, உனக்குத் தான் தெரியுமே... என் தொழிலில் மீண்டும் முதலீடு செய்திருக்கிறேன்."
அதன் அர்த்தம் எங்கள் இருவருக்குமே தெரியும்.
பின்னர், அவள் மூக்குக்கு கீழ் முணுமுணுத்தாள்.
"உனக்கு ஏதாவது ஷாம்பூ தேவையா? வீட்டில் சுமார் 400 பாட்டில்கள் உள்ளன."
நான், “தேங்க்ஸ் குமாரி. ஆனால் அடுத்த காபி என் கணக்கு” என்றேன்.

அம்மா வீடு


அம்மா வாழ்ந்த வீட்டிற்குள் நுழையும்போது, ஒவ்வொரு மூலையிலும் அவள் இருப்பை கிசுகிசுக்கிறது காற்று. அவளுடைய அரவணைப்பு போன்ற ஒரு வெதுவெதுப்பான காற்று காலி அறைகளை நிரப்புகிறது.
அவளது அறையின் அமைதி மிகவும் கனமாக இருக்கிறது. மிகவும் விலையுயர்ந்த நினைவுகளைப் பிடித்துக் கொண்டிருப்பது போல, ஒவ்வொன்றும் அவளது சிரிப்பு, அவளுடைய மென்மையான வார்த்தைகள், அவளுடைய அன்பு கோபம் புன்னகை என்று அவள் உணர்வுகளை மட்டுமே எதிரொலிக்கிறது.
உள்ளே செல்லும் ஒவ்வொரு அடியிலும், நினைவுகள் பின்னோக்கிச் செல்கின்றன. அவளுடைய பரிச்சயமான வாசனை, அவளுடைய நேசத்துக்குரிய உடைமைகள். எப்படியோ அவளின் ஒரு பகுதி இன்னும் இங்கே காத்திருக்கிறது என்ற உணர்வு.
அட ஆண்களே, சகோதரர்களே... அப்பாக்களே... நீங்கள் ஏன் இப்படி இருக்கிறீர்கள்? ஒரு வீட்டைக் கட்டி முடிக்க காசு இருந்தால் போதும். அதை நிர்வகித்து வாழும் இடமாக்க ஒரு பெண் தேவையாய் இருக்கிறாள். ஆனால் அவளோடு முடிந்து விடும் வீடுகள் ... கைவிடப்பட்ட வீடுகளாக மாறி விடுவது ஏன்? நீங்கள் அதை எடுத்து நடத்த ஏன் முடிவதில்லை? ஒரு பெண்ணால் வீட்டையும் அலுவலகத்தையும் கவனிக்க முடியும் போது, உங்களால் ஏன் முடிவதில்லை? நீங்கள் மாற வேண்டிய இடத்தில் இருக்கிறீர்கள் என்பது ஏன் உங்களுக்கு புரிவதே இல்லை?
அந்த வீடு உண்மையில் அம்மா-அப்பா வீடாகத்தானே இருக்க வேண்டும்?

Introspection Journey

https://www.facebook.com/vidhoosh/posts/pfbid0qNdJ6uTBtqosKKAK5TsxP533he6XgD7Zw6U6px25LHGG1jT46MVjhUWdQQBKjHVRl


என் மனதில் ரொம்ப நாளாக உள்ள ஒன்றைப் பகிர்ந்து கொள்ள விரும்புகிறேன். Empty nest என்கிறதெல்லாம் எனக்கு ஏதும் இருக்கிறதா?
என் பெண் வீட்டை விட்டு படிப்புக்காக போனபோது, நான் அதற்குத் தயாராக இருக்கிறேன் என்று நினைத்தேன். சின்னவளும் 7.30 - 6 பிசி. வரதே என் மேல் கால் போட்டு கொண்டு தூங்கத்தான். இனி லீவு நாட்களில் கூட project, friends கூட டூர், sleep over என்று request வைக்கிறதுகள் ரெண்டும். போகட்டும்.. explore செய்யட்டும் என்று விட வேண்டும். 9ம் மாதம் முடிந்ததும் பெற்றுத் தந்தது போல், ஒன்று வயதில் தவழ்ந்து போக தரை இறங்கியது போல, நடக்க ஆரம்பித்தது போல... உனக்கு ஒன்னும் தெரியாது அம்மா என்று சொல்லியது போல, இதுவும் இதுவும் இதுவும்...
இந்த அமைதிக்காகவும் ஏங்கிய நாட்களும் உண்டு. ஆனால் அனைவரும் சென்றதும் வீட்டிற்குள் குடியேறும் அமைதி எதுவும் அப்படி ஒன்றும் பிடித்தமாய் இருக்கவில்லை.
நீண்ட நேரமாக, மௌனம்தான் ஒரே நேரத்தில் ஆறுதலாகவும், அமைதியற்றதாகவும் இருந்தது. காலியான இடங்களை எப்படி நிரப்புவது, அல்லது அவை நிரப்பப்பட வேண்டுமா என்று எனக்குத் தெரியவில்லை.
இடங்கள் காலியாய் போவது ஒன்றும் புதிதல்ல எனக்கு. அம்மாவிடம் இருந்து பாட்டி வீட்டுக்கு அழைத்து வந்து விட்டது... பாட்டி மட்டுமே இருக்கும் அக்ரஹார வீடு. அப்போதில் இருந்து நான் புத்தகத்தை எடுத்தேன். அப்படி ஒன்றும் புதுமையான புத்தகம் கூட இல்லை - பல ஆண்டுகளாக அலமாரியில் அமர்ந்திருந்த வாராந்திர புத்தகங்கள். நான் பக்கங்களைப் புரட்டும்போது, என்னுள் ஏதோ நகர்ந்தது. எனக்கு ஒரு வித்தியாசமான தோழமை கிடைத்தது போல் இருந்தது. எழுத்துக்கள் அமைதியை நிரப்பின, பாத்திரங்கள் நண்பர்களாக மாறினர். வாசிப்பு என்பது வாழ்க்கையுடன் வேறு வடிவத்தில் மீண்டும் இணைவதற்கான எனது வழியாக மாறியது, மேலும் அது தனிமையில் கூட நாம் செழுமையைக் காணலாம் என்பதை நினைவூட்டியது. பக்கோடா பேப்பர்கள் முதல் கையில் எது கிடைத்தாலும் படிப்பது என்றானது.
முதலில் தமிழ் ஆசிரியர் கொடுத்த ஊக்கத்தில் ஆறாவது படிக்கும் போது, பாரதியின் வீடுகள் என்ற தலைப்பில் கட்டுரைப் போட்டிக்கு எழுதினேன். அங்கேயே மைக்கில் வாசித்து காட்டச் சொன்னார். கைத்தட்டல் இன்னும் ஊக்கம் தந்தது.
அது தற்செயலான எண்ணங்கள் அல்லது வளரும் குழந்தைகளின் நினைவுகள், என்று ruled notebook குறிப்புகளாக விரைவில் அதை விட அதிகமாக ஆனது. வெற்றுப் பக்கங்கள் சோகம், மகிழ்ச்சி, பெருமிதம், ஏக்கம் ஆகியவற்றை உள்வாங்கிக் கொள்ள விடாமல், என் உணர்வுகளைக் கொட்ட ஆரம்பித்தேன். எழுத்து எனக்கு ஆறுதலாக அமைந்தது. இது எனக்கு என்னைப் பிரதிபலிப்பதற்கான இடத்தைக் கொடுத்தது. ஒரு பேனாவும் காகிதமும் அதை எவ்வாறு செய்ய முடியும் என்பது விசித்திரமானது, இல்லையா? உரையாடலில் உங்களால் வார்த்தைகளில் சொல்ல முடியாதவற்றைப் புரிந்துகொள்ள உதவும் இவை.
இந்த எழுத்தே என்னை ஹரியின் கேன்சர் காலக்கட்டத்தை கடக்க வைத்தது. ஓயாத hospital corridors காத்திருப்புக்கள் படிக்கும் கூடமாக மாறியது.
எழுத்து மற்றும் வாசிப்பு மூலம், வாழ்க்கையில் இந்த புதிய அத்தியாயம் உருவாவது மட்டுமல்ல என்பதை நான் உணர்ந்தேன். இது நான் கருதாத வழிகளில் என்னை மீண்டும் கண்டுபிடிப்பது பற்றியது. இது அமைதியான தருணங்களில் மகிழ்ச்சியைக் கண்டறிவது, புதிய கதைகளை உருவாக்குவது மற்றும் முன்பை விட வித்தியாசமாகத் தோன்றினாலும், இன்னும் பல அர்த்தங்களைக் கொண்ட வாழ்க்கையைத் தழுவுவது என endless opportunities. தினமும் எழுதாமல் வாசிக்காமல் இருப்பது விட முடியாத addiction தான். என்னுடைய sideline business ஆகி விட்டது content writing.
வேலை வீடு குழந்தைகள் என்று ஓடிக் கொண்டிருந்த வாழ்க்கை மாறும்போது, நாம் எப்போதும் நம் வீடுகளை சத்தம் அல்லது மனிதர்களால் நிரப்ப வேண்டியதில்லை என்பதை நான் கொஞ்சம் சீக்கிரமே கற்றுக்கொண்டேன். சில சமயங்களில், அமைதியாக இருக்க அனுமதிப்பது பரவாயில்லை, அந்த அமைதியில், நாம் அறியாததை தேடுவதைக் கூட காண்கிறோம்.
சும்மா இருப்பது என்பது சிலருக்கு வாய்த்த அதிர்ஷ்டம். இப்போது 3000 குடும்பங்கள் வாழும் எங்கள் apartment association க்கு on-board போகிறேன், ஏகப்பட்ட politics ஏகப்பட்ட பிரச்சினைகள்... ஏகப்பட்ட மனிதர்கள்... ஏகப்பட்ட கதைகள்.
May be a doodle of 2 people, bird and text
All re

நான் என்ன செய்ய வேண்டும்?

 இவ்வளவு சத்தமாய் எப்படி பேசிக்கொண்டே இருக்கிறீர்கள்

பேசும் விஷயங்கள் பலவிதமாக இருக்கின்றன

முகப்பரு முதல் கழிப்பறை கறைகள் நீக்க

சந்தன மரத்தில் அமைக்கப்பட்ட கடைசி மரியாதை

அஞ்சலிக் குறிப்புக்கள், இடுகாட்டுக்கு நீக்கும் வரை அழுதல்

நாய்களுக்குப் பின் சிங்க பொம்மை வைப்பது

சில வெயிலின் வெப்பத்தில் கருகியது

சில கோபத்தின் உஷ்ணத்தில் வறுத்தெடுக்கப்பட்டது

விஷம் தெளிப்பது போல, அமிர்த நீரோடை போல

மரணத்தின் கருப்பு நூலிழையில் பிழைத்தல்

மரணித்து விழுதல், மல்லிப்பூ வைச்சு வாடுதே,

வாழ்க்கையின் அலைகளில் தனிமையில் இருக்கிறேன் ரகங்கள்,

வாழ்வதற்கான பத்து முக்கிய பாடங்கள்

உளவியல் என்ன சொல்லியிருக்கிறது?

அருவருப்பான கழிவுநீர்

மூச்சுத்திணறும் ஆட்டக் காட்சிகள்

கணவரை, மனைவியை கேலிக்கூத்தாக்குதல்

வெறுப்பின் ஆயுதமாக மாற சில விவாத மேடைகள்

தோட்டத்தில் சாறு நிறைந்த பழங்களை நறுக்குதல்

அசுபத்துக்கு ஒப்பாரிகள், 

கருப்பை, குடலுக்குள் பயணிக்கும் மருத்துவக் கேமிரா

இந்த விஷயங்களை நான் எப்படி ஏற்றுக்கொள்வது?

இது ஒரு மூலதனம், இவை எங்கள் கருவிகள்

இவை நமது வளங்கள், இவையே நமது ஆயுதங்கள்

எல்லோரும் எப்போதும் பேசிக்கொண்டே இருக்கிறார்கள்

நான் அவர்களை என்ன செய்ய வேண்டும்?

இவ்வளவு விஷயங்களைத் தெரிந்து கொண்டு

நான் என்ன செய்ய வேண்டும்?

ஓடுகிற நாயும் துரத்துகிற நாயும்

 ஓடுகிற நாயும் துரத்துகிற நாயும் - விதூஷ் 




நீங்கள் எப்போதாவது நாய்களை கவனமாகப் பார்த்ததுண்டா? நாய்களில் மூன்று வகை உண்டு. ஒரு செல்லப் பிராணி, இன்னொன்று வளர்ப்பு நாய், மற்றொன்று தெரு நாய். முதல் வகை செல்லப் பிராணிகள். ஐந்து நட்சத்திர வீடுகளில் வசிக்கும் வரம் பெற்றவை. வெல்வெட் படுக்கையில் உட்கார்ந்து, பட்டுப் படுக்கையில் தூங்கும். எஜமானி மடியில் செல்லம் கொஞ்சித் தவழும். இளவரசர்களையும் இளவரசிகளையும் கூட சாய்த்து அடிக்கும் வசதிகள் கிடைக்கப் பெற்றவை. இது போன்ற நாய்களை யார் பார்த்தாலும் பல பிறவிகளின் புண்ணியத்தின் பலனாகச் செல்ல நாயின் வாழ்வை அடைந்ததாக உணர்வான். இரண்டாவது வகை வளர்ப்பு நாய்கள், வீடுகளைக் காக்கும் பொறுப்பு ஒப்படைக்கப்பட்டவை. ஒருவகையில், அவர்கள் தினசரி கூலியாள் மாதிரி. ஒரு நாளைக்கு இரண்டு வேளை உணவு கிடைக்கும். இதைவிட மலிவான கூலியாள் கிடைக்காததால், நாய்க்கும் எஜமானர்களின் தேவைக்கேற்ப மரியாதையும் கிடைக்கும்.

கடைசியான வகையறா தெருநாய்கள் தான் ரொம்ப முக்கியமானது. தெருநாய்கள் கும்பலாக வாழ்கின்றன. திடீரென்று வாலை ஆட்டிக் கொண்டு ஓடத் தொடங்கும். அவை மனிதனைப் பற்களால் கடிக்கின்றன. மனிதன் அவர்களுக்கு பயப்படுகிறான். இதுபோன்ற 4-6 கொடூர நாய்கள் வாழத் தொடங்கும் தெருவில், மாலைக்குப் பிறகு அந்தத் தெருவில் யாரும் செல்லத் துணிவதில்லை. யாராவது சென்றால், அவரைப் பார்த்து குரைக்கின்றன. அவற்றின் குரைப்பால், தெருவில் நுழைந்தவர் திரும்பி ஓடிச் செல்ல நேர்கிறது. தெருநாய்களின் ஆதரவால்தான் ரேபிஸ் ஊசி வியாபாரம் நடக்கிறது. அவர்கள் மாதந்தோறும் யாரையாவது கடித்துக் கொண்டே இருக்கின்றன. நாய் கடித்தால் ரேபிஸ் என்ற நோயை உண்டாக்குகிறது என்பது உலகம் அறிந்ததே. தெருவில் வெறியோடு திரியும் இந்த தெருநாய்களால் தான் நாய்களுக்கு அவப்பெயர் ஏற்படுகிறது.

தெருநாய் எந்த அர்த்தமும் இல்லாமல் அங்கும் இங்கும் அலைந்து கொண்டிருக்கும். சாலைக்கு அந்தப் பக்கம் மெதுவாக நடந்து போய் கொண்டிருக்கும். சில நேரம் தேமே என்று படுத்துக் கொண்டிருக்கும். திடீரென்று என்ன நினைக்குமோ என்னவோ, திடு திடுவென்று வேகமாய் ஓடி வந்து 'த்தப்படி த்தப்படி' என்று மூச்சிரைக்க சாலையைக் கடந்து இந்தப் பக்கம் ஓரமாய் படுத்துக் கொள்ளும். அதற்கு அங்கேயே படுத்துக் கிடந்தால் என்ன? எதற்கு இப்படி ஓடி வரணும்? 

சேருமிடத்தின் முகவரியோ, பாதைகள் பற்றிய அறிவோ இல்லை. விதி எங்கு அழைத்துச் சென்றதோ, அங்கே சென்று கொண்டு இருக்கும். தெருநாய்க்கு நடக்க வழி இல்லை, சிவனே என்று உட்காரும் பழக்கமுமில்லை. அதன் வாழ்க்கையின் எந்த தத்துவத்தையும் கொண்டிருக்கிறது என்று தெரியாது. அதை வைத்துக் கொண்டு எதையும் முடிவு செய்ய முடியாது. அது எப்படி இருக்கும் என்று எதையும் எதிர்பார்க்க முடியாது. 

மாறாக, செல்ல நாய்களைப் பாருங்கள்! வீட்டை விட்டு வெளியே வரும்போது, குளித்துவிட்டு, தலைமுடியைக் கோதி வாரி விட்டு என்று, இப்படித்தான் ஸ்டைலாக சாலையில் நடக்கின்றன! சில நாய்கள் ஜட்டி கூட போட்டிருக்கின்றன. இதோ பார், செல்ல நாய் ஒன்று வருவது தூரத்தில் தெரிகிறது. கழுத்தில் பட்டை, ஓனர் கையில் பிடித்து வைத்திருக்கும் செயின் மட்டுமே அவைகளின் அடையாளம் என்பதல்ல. உண்மையில் நாகரீகம் என்றால் அதை வளர்ப்பு நாய்களிடம்தான் கற்றுக் கொள்ள வேண்டும். இல்லாவிட்டால் நாகரீகத்தின் பெயரையும் சுவடுகளையும் துடைத்தழிக்க தெருநாய்கள் சபதம் எடுத்தது போலாகும்.

தெருநாய்கள் இருந்தாலே எல்லா இடங்களிலும் ஒரு பிரச்சனை. கிராமம் என்ன, நகரம் என்ன, தெருவென்ன, சாலை என்ன ! நீங்கள் எங்கு சென்றாலும் அது தனியாகத் தெரியும். ஒரு நல்ல குணமுள்ள மனிதர் ஒருவர் மகிழ்ச்சியான மனநிலையில் எங்கோ செல்கிறார். இவரைப் போன்றவர்களைக் கண்டால் தெருநாய்களுக்குப் பொறுக்காது, அவர் தெனாலி ரக பயமெண்டால் பயம் அடையும் வரைக்கும் துரத்திச் செல்லும். திடீர் என்று நின்று கொண்டு குப்பையை கிளறும்.

பொதுவாக தெருநாய்கள் கூட்டமாக காணப்படும். நான்கைந்து தெருநாய்கள் ஒன்று கூடினால் போதும். ஒன்றாகவே நடக்க ஆரம்பிக்கின்றன. அவை எதற்கும் யாரைப் பற்றியும் கவலைப்படுவதில்லை. அவற்றின் உலகம் மிகவும் வேடிக்கையாக இருக்கிறது. எங்கு திரும்பினாலும் நாய்கள் நாய்கள். நாய்கள் எல்லா இடங்களிலும் உள்ளன. ஏழு-எட்டு நாய்கள் கொண்ட பெரிய அளவிலான குழுக்களும் இருக்கின்றன. ஆனால் எந்த நாய் எந்தக் கூட்டத்தைச் சேர்ந்தது என்று தெரிவதில்லை. தொலைவில் இருந்து அதை அறிய முடியாது, நெருங்கிப் போனால் ஆபத்து. சில நேரங்களில் மனிதர்களை வேறுபடுத்திப் பார்ப்பது போல் நாயையும் நாயையும் வேறுபடுத்துவது மிகவும் கடினம். தூரத்தில் இருக்கும் இரண்டு அல்லது நான்கு நாய்களை வேறுபடுத்திப் பார்ப்பது என்பது மிகவும் கடினமான பணி. 

சில தெருநாய்கள் நிற்கக் கூட நேரமில்லாமல் அதிகமாக அலைந்து திரிகின்றன. அவற்றைப் பார்க்கும்போது விளையாட்டுத்தனமான சுபாவத்துடன் நடமாடுவதைக் காணலாம். அவற்றைப் பார்க்கும்போது, யாரைக் கண்டாலும் வாயைத் திறந்து, கோரைப் பற்கள் வெளிப்பட ஆரம்பித்து விடும், துரத்தப் படும் மனிதன் தன் உயிரைக் காப்பாற்றினால் போதும் என்று ஓடுவான். ஆனால் ஒரு தெரு நாயின் வேகம் ஒரு மனிதனின் வேகத்தை விட வேகமாக இருக்கும். அது கடிக்காமல் விடாது. தெருநாய்கள் எப்போதும் அலைந்து திரிவதில்லை. சில நாய்கள் பாவம், மிகவும் எளிமையானவை, குழந்தைகள் கூட கற்களால் அடித்து விளையாடுகிறார்கள். மக்கள் சில தெருநாய்களுக்கு அன்பினால் உணவளிக்கின்றனர். சிலர் பிஸ்கட் ஊட்டுகிறார்கள். மக்கள் தங்கள் நம்பிக்கையின்படி தெருநாய்களை விரும்புகிறார்கள், ஆனால் ஒரு தெரு நாயை தூக்கி தங்கள் வீட்டிற்கு கொண்டு செல்லும் தைரியம் யாருக்கும் இல்லை. அவர் பதினைந்து நிமிடங்களுக்கு தெரு நாயைப் நேசிப்பார்கள், மீதமுள்ள இருபத்தி மூன்றே முக்கால் மணி நேரம் பொது மக்களுக்கு இடையூறு விளைவிக்கும் படி விட்டுவிடுவார்கள்.

நாய் வளர்க்கப்படும் வீட்டின் வாயிலில் நுழைவதை எந்த மனிதனும் விரும்புவதில்லை என்றாலும், வளர்ப்பு நாய் கண்ணியமானது என்பதை ஏற்றுக்கொள்ள வேண்டும், ஏனெனில் நாய் விருந்தினரை வரவேற்க உரிமையாளர் முன் நிற்கிறது. இருந்தாலும் எங்களுடைய நாய் கடிக்காது என்று உரிமையாளர் சொல்லிக்கொண்டே இருக்கிறார். ஆனால் நாய் ஒரு நாய். அதற்கு தெரியாது யாரைக் கடிக்கலாம், யாரைக் கடிக்கக் கூடாது என்று. கடித்தால் என்ன செய்ய முடியும்? உரிமையாளரைக் கடிக்காது என்பதால் அது யாரையும் கடிக்காது என்று அர்த்தமல்ல. வீட்டு நாய் விருந்தினரைக் கடித்தால் கூட, நம் நாய் கடித்தால் கவலைப்பட ஒன்றுமில்லை, ஊசி போட்டிருக்கு என்று உரிமையாளர்கள் சொல்கிறார்கள். இதில் எந்த ஆபத்தும் இல்லை. ஆனால் வலியை யார் தாங்குவது. 

தெருவில் திரியும் நாயாக இருந்தாலும் சரி, செல்லப் பிராணியாக இருந்தாலும் சரி, தெருவுக்கும், வீட்டுக்கும் தான்தான் காவலாளி என்பது நாய்களுக்கு மரபணு ரீதியாக பதிந்து இருக்கிறது போலிருக்கிறது. ஒரு அந்நியன் இரவில் தெருவில் வர முயற்சித்தால், அவரை நாய் ஒரு தவறான நபர் என்று உணர்ந்தால், அவரைப் பார்த்துக் குரைத்துத் துரத்தி விரட்டலாம். அவரைக் கடிக்காமல் இருக்கலாம். நாயின் குரைப்பு தானே முக்கியம். ஆனால் கண்டிப்பாக குரைப்பதோடு அந்த நாய்கள் நிறுத்திக் கொள்வதில்லை, குரைக்கிற நாய் கடிக்காது என்பதெல்லாம் பொய்யாக்கி வள் வள் என்று குரைப்பதோடு வலிக்கும் படி கடித்து வேறு வைக்கிறதுகள்.

நாய் இரண்டு விதமாக குரைக்கிறது. முதலில், ஒரு செங்கல்லால் அடித்தால், ஒரு விதமாய் குரைக்கும். ஸ்கூட்டரோ, மோட்டார் சைக்கிளோ, காரோ அதன் காலில் ஏறி விட்டிருந்தால் ஒருவிதமான குரைக்கிறது. ஆனால் திருடனைப் பார்த்து நாய் குரைக்கும் போது, விசுவாசமும் நன்றியுணர்வும் கலந்த ஒரு உன்னதமான உயர்ந்த பண்புகளின் கலவையை அதில் காணக் கிடைக்கிறது.

நாயைப் பற்றிய ஒரு சுவாரஸ்யமான சம்பவத்தைக் கேளுங்கள். ஒருமுறை ஒரு நண்பர் தனது சொந்தக்காரரைச் சந்திக்க அவரது வீட்டுக்குச் சென்றார். அவர் வீட்டின் பிரதான வாயில் வழியாக உள்ளே நுழைந்து உள் வாயிலை அடைந்தவுடன், சாலையில் இருந்து ஒரு தெருநாயும் அவரைப் பின்தொடர்ந்து வந்தது. மாண்புமிகு நண்பர் மணியை அடிக்கச் சென்றவுடன், நாய் அவருக்கு முன்னால் நின்று கூர்மையாக வெறியோடு அவரைப் பார்த்தது. இப்போது அது நிச்சயமாகத் தன்னைக் கடிக்கும் என்று நண்பருக்குப் புரிய ஆரம்பித்தது! அந்த நண்பர் பயத்தில் மட்டும் கொஞ்சம் சத்தமாய் கீச்சுக் குரலில் அலறினார். ஆனால் நல்லகாலம், தற்செயலாக அவர்களின் அலறல் சத்தம் கேட்டு வீட்டின் உரிமையாளர் வீட்டிற்குள் இருந்து வெளியே வந்தார். நாயை வெளியே துரத்திவிட்டு, பிரதான வாயிலை மூடிய பிறகு வந்தவரிடம், இந்த நாய் எப்படியெல்லாம் இதுவரை பலரைக் கடித்து வைத்திருக்கிறது என்று விளக்க ஆரம்பித்தார். அதோடு விடாமல் அவர் "அது எங்கள் செல்லப் பிராணியல்ல, ஆனால் கொஞ்ச நாளுக்கு நாங்கள் அதற்கு சோறு ஊட்டினோம். இதன் காரணமாக அது பாதி வளர்ப்பு நாய் போல ஆகி விட்டது. அதன் பிறகு அது எங்கள் விசுவாசியாக மாறியது, எங்கள் உதவியைத் திருப்பித் தர அது தானாகவே எங்கள் வீட்டைக் காக்கத் தொடங்கியது. இப்போது யார் வந்தாலும் அவரைக் கடிக்கிறது. அதன் கடிக்கும் பழக்கத்தால் இப்போது யாருமே எங்கள் வீட்டுக்கு வருவதில்லை. நாங்கள் இதனால் இப்போது அதற்கு சோறு ஊட்டுவதைக் கூட நிறுத்திவிட்டோம், ஆனால் அது இன்றுவரை நமது கடந்த கால உதவியை மறக்கவில்லை, நாம் வேண்டாம் என்றாலும் நம்மைக் காத்து வருகிறது. என்ன செய்வது?" என்று கேட்டார்.

நம் பெரிய பிரச்சனை என்னவென்றால் செல்ல நாய்களை எப்படியாவது தவிர்த்து விடலாம். ஆனால் தெருநாய்களை எப்படி தவிர்ப்பது? ஒரு மனிதன் தெருவில் செல்வதை நிறுத்த வேண்டுமா அல்லது தெருவில் செல்லவேக் கூடாதா?

தெருநாய்கள் அதிகம் காணப்படும் தெருக்கள் வழியாக பல நேரங்களில் மக்கள் இரண்டு அல்லது நான்கு பேர் கொண்ட குழுக்களாக செல்கின்றனர். ஆனால் இதுவும் பிரச்சினைக்கு தீர்வாகாது. சில நேரங்களில் ஒரு தெருநாய் இரண்டு அல்லது மூன்று பேரை ஒன்றாகப் பார்க்கும்போது, அது இன்னும் மகிழ்ச்சியாக ஆகிறது, இன்று மக்கள் மொத்தமாக கடிபட போகிறார்கள் என்று நினைக்கிறதோ என்னவோ? குதூகலமாக ஒரே நேரத்தில் இரண்டு-மூன்று பேரை ஒன்றாகக் கடிக்கிறது.

ஒவ்வொரு நாய்க்கும் அதன் சொந்த குணம், அதன் சொந்தப் பல், மற்றும் அதன் சொந்த வால் இருப்பதைப் போலவே, ஒவ்வொரு நாய்க்கும் அதன் தனிப்பட்ட ஆளுமை உள்ளது. சிலதுக்கு வாலில் பெரிய கரும்புள்ளி இருக்கும். சிலவற்றின் முகத்திலும் இருக்கும். ஆனால் ஒன்றையொன்று வேறுபடுத்திப் பார்க்க முடியாது. காலையில் ஒரு குழுவில் இருந்து கொண்டு வெறியோடு பார்க்கும் நாய் மதிய நேரத்தில் மற்றொரு குழுவில் சேர்ந்து கொண்டு நம்மைப் பார்த்துக் குறைப்பதைக் காணலாம். பின்னர் மாலையில், மூன்றாவது குழுவில் நம்மைப் பார்த்து வாலை ஆட்டுவதைக் காணலாம். 

நாயின் வால் எப்போதும் வளைந்திருக்கும். ஆனால் நாயின் வால் நேராக மாறினால், நாய்க்கு பைத்தியம் என்று புரிந்து கொள்ள வேண்டும். கௌரவர்களை வென்ற பிறகு யுதிஷ்டிரன் ஒரு நாயை தத்தெடுத்ததாக கூறப்படுகிறது. உண்மையில், யுதிஷ்டிரர் தனது விடாமுயற்சி, உண்மை மற்றும் அன்பின் உதவியுடன் நாயின் வாலை நிமிர்த்த முயன்றார். ஆனால் நாய் உண்மையான நாயாகவே இருந்தது. யுதிஷ்டிரனால் கடைசி வரை நாயின் வாலை நிமிர்த்த முடியவில்லை. பின்னர் நாயின் வாலை நேராக்க, யுதிஷ்டிரன் நாயை சொர்க்கத்திற்கு அழைத்துச் சென்றான்; ஆனால் வால் வளைந்தே தான் இருந்தது. ஒரு வேளை தர்மச் சக்கரத்தின் சுழற்சியால் யுதிஷ்டிரனின் தவமும், உண்மையும், அன்பும் வளையலாம், ஒரு நாய் கடைசி வரை உண்மையான நாயாகவே வளையாத வாலோடு இருக்கிறது. நேராக இருப்பதற்கு பெயர் நாய் வால் இல்லை.

நேராக இருந்தாலும் சரி, வளைவாக இருந்தாலும் சரி. என் தெருவின் நாய்கள் கூட்டாக குரைக்கும் போது, மிகவும் கலைநயத்துடன் வாலை சுருட்டிக்கொண்டு, தெருவில் குரைப்பதை முழு தெருவாசிகளும் அந்தந்த ஜன்னல்களில் இருந்து இந்த நிகழ்ச்சியை வேடிக்கைப் பார்ப்பது வாடிக்கைதான். ஒருமுறை ஒரு நாயை மற்றொரு, மூன்றாவது, நான்காவது நாய் பின்தொடர்ந்தது. பின்னால் இருந்த நாயும் மிக வேகமாக ஓடிக்கொண்டிருந்தது. அப்போது திடீரென்று பின்னால் இருந்த நாய் முன்னால் இருந்த நாயைத் தாண்டிக் கொண்டு ஓடியது. ஏன் ஓடுகிறது? எங்கே ஓடுகிறது? நாய்க்கும் தெரியாது. நமக்கும் தெரியாது. திடீரென்று மின்கம்பங்கள் அவற்றின் கண்களுக்குத் தென்படும். அப்போது அந்த நாய்களிடம் நாம் எச்சரிக்கையாக இருக்க வேண்டும். ஈரமான மின்கம்பங்களைப் பார்த்து, அவை ஏற்கனவே அந்த தெருவின் எதிர் கோஷ்டியை சேர்ந்த நாய்களால் திறந்து வைக்கப்பட்டிருப்பது தெரிய வரும். இரு கோஷ்டி நாய்களுக்கும் இடையே கடும் சண்டை மூளும். இப்படிப்பட்ட சண்டை, சில நேரம் அதே கோஷ்டிக்குள், வெவ்வேறு குழுக்களாகப் பிரிந்து சில சமயம் என்று இதுபோன்ற சண்டை அடிக்கடி வெடிக்கும்.

இந்த கொடூரமான தெருநாய்களை எப்படி நடத்துவது? இந்த நாய்களிடமிருந்து மனிதர்களை எவ்வாறு பாதுகாப்பது? சிலர் இந்த தெரு நாய்களை கொல்ல வேண்டும் என்று பரிந்துரைக்கும் அளவுக்கு பாதிக்கப் பட்டுள்ளார்கள். ஆனால் இந்த வழி வன்முறையானது. எனவே அனைவரும் ஒத்துக் கொள்வதில்லை. இன்னொரு வழி நாய்களுக்குக் கருத்தடை செய்வது. நகராட்சி அதிகாரிகள் விரும்பினால், நாய்களை நாய் வண்டியில் பிடித்துக் கொண்டு சென்று, கருத்தடை செய்து, விலங்கு மீட்பு மையங்களில் விட்டு விடலாம். வாழும் சில வருடங்கள் வரை, மரியாதையாக வைத்து, உணவு முதலியவற்றைக் கொடுக்க வேண்டும். சில ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு, அது இயற்கையான மரணம் அடையும். ஆனால் அவற்றால் எந்த மனிதனையும் கடிக்க முடியாது. இதன் மூலம் தெருநாய்கள் பிரச்னை முற்றிலும் தீர்க்கப்படும். துரதிர்ஷ்டவசமாக, இன்னும் நடைமுறையில் தெரு நாய்களைப் பிடிக்கும் எந்தத் திட்டமும் ஒழுங்காக செயல்படுத்தப்படவில்லை. அதனால்தான் இந்த மூர்க்க நாய்கள் மனிதர்களைக் கடித்து தங்கள் சாம்ராஜ்யத்தை அதிகரித்துக் கொண்டே இருக்கின்றன. தெருநாய்கள் தெருக்களில் சுற்றித் திரிகின்றன. கண்ணியமான மனிதர்கள் தங்கள் வீடுகளில் பூட்டிக் கொண்டிருக்க வேண்டிய கட்டாயம் உள்ளது.


=========

Emotional blocks அல்லது unhealed emotional pain என்னவெல்லாம் செய்யும்?

 என் அம்மாவின் மரணம் சற்றும் எதிர்பாராத வகையில் நிகழ்ந்தது. அம்மாவுக்கு டிமென்ஷியா இருந்தாலும், வேறெந்த நோயும் இல்லாமல் ஆரோக்கியமாக இருந்தார். கொரோனா சமயம். டெத் சர்ட்டிஃபிகேட் வாங்குவதற்கு படாத பாடு பட்டு அலைந்தேன்.

கடைசியில் அவரை கௌரவமாய் அவரது வீட்டில் இருந்து அனுப்பி வைத்தேன். அம்மா 2020 செப்டம்பர் மாதம் முதல் தேதி காலை 7 மணிக்கு காலமானார். அன்று காலை என் கூட பணி புரியும் பள்ளி ஆசிரியை ஒருவரோடு பேசும் போது என்னையும் அறியாமல் ஒரு சிறு கேவல் எழும்பி ஒரு ஐந்து நிமிடம் அழுதிருப்பேன். பக்கத்தில் தம்பி "இப்போ என்ன செய்யறது" என்று கேட்டதும் எல்லாம் அப்படியே freeze ஆகி விட்டது. அப்புறம் எவ்வளவோ முயன்றாலும் சரியாகல்லை. இது என்னை physically ரொம்ப ரொம்ப பாதிச்சது. அடிக்கடி தலை சுற்றி கீழே விழுதல், VERTIGO, non clinical physical symptoms, படியில் இறங்கவே யார் கையாயாவது பிடித்துக் கொண்டு இருந்தேன். சாப்பிடவே பிடிக்காமல் போனது. கடைசியில் ANGINAவில் கொண்டு போய் விட்டது. இதெல்லாம் எனக்கு தெரிந்தே நடந்தது. நான் என் தோழியான ஒரு psychiatrist இடம் பேசினேன். அவர் அறிவுரையின் பேரில் அம்மாவின் புடவை தலைகாணி ஆனது. கார் சீட்டில் குஷன் ஆனது. கடந்த ஆறு மாதமாக மீண்டு வந்து இருக்கிறேன். இந்த emotional blocks எதுவும் இல்லாமல். Healing process கொஞ்சம் complicated ஆனது. நம்மால் முடிந்த அளவு self awareness பெற்று இருப்பது மட்டுமே.
Emotional blocks அல்லது unhealed emotional pain என்னவெல்லாம் செய்யும்?
தீர்க்கப்படாத உணர்வு என்பது போதுமான அளவு கவனிக்கப்படாத அல்லது தீர்க்கப்படாத நீடித்த எதிர்மறை உணர்ச்சி, துயரம் அல்லது அதிர்ச்சியைக் குறிக்கிறது. கடந்தகால அதிர்ச்சிகரமான அனுபவங்கள், இழப்பு, உறவுச் சிக்கல்கள் அல்லது தீர்க்கப்படாதச் சிக்கல்கள் போன்ற பல்வேறு காரணங்களால் உருவாகலாம். தீர்க்கப்படாத உணர்வு வெவ்வேறு வழிகளில் வெளிப்படும். ஒருவரின் வாழ்க்கைத் தரத்தை வெகுவாகப் பாதிக்கலாம்.
தொடர்ச்சியான எதிர்மறை உணர்ச்சிகள்: பெரும்பாலும் சோகம், கோபம், பயம் அல்லது அவமானம் போன்ற தொடர்ச்சியான எதிர்மறை உணர்ச்சிகளை ஏற்படுத்துகிறது. இந்த உணர்ச்சிகள் தொடர்ந்து வெளிப்படும். சில நிகழ்வுகள், நினைவுகள் அல்லது அடிப்படை வலி தொடர்பான நினைவூட்டல்களால் எதிர்மறை உணர்ச்சிகள் தூண்டப்படலாம்.
அன்றாட வாழ்வில் குறுக்கீடு: வேலை, உறவுகள் மற்றும் தனிப்பட்ட நல்வாழ்வு உட்பட அன்றாட வாழ்க்கையின் பல்வேறு அம்சங்களில் தலையிடலாம். இதனால் சிலருக்கு கெட்ட பழக்கங்கள், உறவுச் சிக்கல்கள் போன்றவற்றால் பாதிக்கப் படலாம்.
உடல் அறிகுறிகள்: தலைவலி, தசை இறுக்கம், பதற்றம், சோர்வு அல்லது பசியின்மை அல்லது தூக்க முறைகளில் ஏற்படும் மாற்றங்கள் போன்ற உடல் அறிகுறிகளிலும் வெளிப்படும். இந்த உடல் அறிகுறிகள் மனம்-உடல் இணைப்பு & ஒட்டுமொத்த நல்வாழ்வில் துயரத்தின் தாக்கத்தின் விளைவாக எழலாம்.
இதை எப்படி சமாளிப்பது? விட்டில் பூச்சி போல, வைரத்தை வைரத்தால் அறுப்பது போல் துயரத்தின் வலியை இன்னொரு வலியால் நீக்க முடியுமா? அதை எப்படி சரி செய்வது? Healthy coping mechanism என்பது என்ன? என் coping strategies சரியானதுதானா என்று எப்படி தெரிந்து கொள்ள?
Next பார்க்கலாம்.

துயரத்தின் தாக்கத்தின் விளைவாக எழும் வலியை இன்னொரு வலியால் குறைக்க முடியுமா? இதை எப்படிச் சமாளிப்பது? விட்டில் பூச்சி போல, வைரத்தை வைரத்தால் அறுப்பது போல் ஒன்றால் ஏற்பட்ட வலியை இன்னொரு வலியால் நீக்க முடியுமா? அதை எப்படிச் சரி செய்வது? Healthy coping mechanism என்பது என்ன? என் coping strategies சரியானதுதானா என்று எப்படி தெரிந்து கொள்ள?
உடல் வலி மற்றும் உளவியல் வலிகள் அடிக்கடி ஒன்றுக்கொன்று intersect ஆகலாம் என்பதை கவனத்தில் கொள்ள வேண்டும். எடுத்துக்காட்டாக, நாள்பட்ட உடல் வலி உளரீதியான துன்பம் மற்றும் பாதிப்புக்களுக்கு வழிவகுக்கும். அதே போலவே ஆறாத துயரம், மன அழுத்தம் அல்லது பதட்டம் போன்ற உளவியல் காரணிகள் உடல் வலியை அதிகரிக்கலாம். வலி உணர்தல் மனிதருக்கு மனிதர் வேறுபடும். கலாச்சாரம் மற்றும் தனிப்பட்ட நம்பிக்கைகள் போன்றவற்றாலும் மாறுபடலாம். ஆண்களுக்கும் பெண்களுக்கும் வேறுபடலாம். வயது காரணமாக வலியின் தீவிரம் உணரப்படலாம்.
சமீபத்தில் கால் வழுக்கி கீழே விழுந்ததில் எனக்கு முதுகில் tissue tear ஆகி பயங்கர வலி, ஒரு மாதம் பிசியோவால் சரியானது. ஆனால் இதில் கவனிக்க வேண்டியது ஒன்று இருக்கிறது. விழுந்ததில் முழங்கையில் ஒன்றரை இன்ச் நீளத்துக்கு சதை கிழிந்து விட்டது. ஆனால் அது எனக்கு டாக்டர் பார்த்து பிளாஸ்டர் போடும் வரை தெரியவே இல்லை. ரத்தம் வந்தது கூட தெரியவில்லை. அதைவிட அதிக வலி முதுகில் இருந்ததால் கவனம் அங்கேயே தான் இருந்தது.
சுருக்கமாக, வலி உடல் மற்றும் உளவியல் கூறுகளை உள்ளடக்கியது. உடல் வலி திசு சேதத்தின் விளைவாக உணர்திறன் அனுபவத்துடன் தொடர்புடையது. உளவியல் வலி உணர்ச்சி துயரத்தை உள்ளடக்கியது, பல்வேறு உளவியல் காரணிகளால் எழலாம்.
பச்சை குத்திக்கொள்வது போன்றவை தற்காலிகமாக உங்கள் கவனத்தை திசைதிருப்பலாம், வலியிலிருந்து உங்கள் கவனத்தை மாற்றலாம். ஆனால் அது வலியை நேரடியாக குணப்படுத்தவோ குறைக்கவோ இல்லை என்பதை கவனத்தில் கொள்ள வேண்டும். பச்சை குத்தல்கள் போன்றவை முதலில் உடல் அல்லது உளவியல் வலிக்கான தீர்வு என்பதை விட சுய வெளிப்பாட்டின் ஒரு வடிவமாகும். பச்சை குத்துதல் செயல்முறையின் போது ஏற்படும் வலி பொதுவாக தற்காலிகமானது. சிலருக்கு பச்சை குத்திக்கொள்வது வினோதமான அதிகாரமளிக்கும் அனுபவமாக இருப்பதைக் குறிப்பிடுகிறார்கள். இது அவர்களின் தீவிரமான உணர்வுகளால் கொந்தளிக்கும் மன நிலையில் இருந்து வெளிவர மறைமுகமாக பங்களிக்கும். இருப்பினும், ஒருவர் உடல் அல்லது உளவியல் வலியை அனுபவித்து அதிலிருந்து விடுபட முடியாமல் இருந்தால், தகுந்த சிகிச்சையின் மூலம் ஆதரவை வழங்கக்கூடிய தகுதி வாய்ந்த நிபுணர்களிடம் இருந்து தகுந்த மருத்துவ அல்லது உளவியல் உதவியைப் பெறுவது நல்லது.
உணர்ச்சி வலியை மற்றொரு வகையான வலியால் தீர்க்க முயல்வது சரியான அணுகுமுறை அல்ல. உணர்ச்சி வலி பொதுவாக அதிர்ச்சி, இழப்பு அல்லது துன்பகரமான வாழ்க்கை நிகழ்வுகள் போன்ற உளவியல் காரணிகளிலிருந்து எழுகிறது. உடல் வலி சில சமயங்களில் உணர்ச்சி வலியிலிருந்து நம் கவனத்தை தற்காலிகமாக திசை திருப்பலாம். அடிப்படை காரணங்களை நிவர்த்தி செய்யாது ஒருவரால் வலியில் இருந்து மீள இயலாது.
உணர்ச்சி வலியைச் சமாளிப்பதற்காக உடல் வலியை ஏற்படுத்தும் நடத்தைகைளில் ஈடுபடுவது தீங்கு விளைவிக்கும். கூடுதல் சிக்கல்களுக்கு வழிவகுக்கும். உணர்ச்சி வலியை ஆரோக்கியமான ஆக்கபூர்வமான முறையில் நிவர்த்தி செய்வது முக்கியம். நண்பர்கள், குடும்பத்தினர் ஆதரவைப் பெறுதல், மனநல நிபுணர்களிடமிருந்து சிகிச்சைக்கான ஆலோசனை பெறுதல், தன் நலம் பேணும் நுட்பங்களைப் பயிற்சி செய்தல், மன அழுத்தத்தைக் குறைக்கும் தசை-தளர்வு பயிற்சிகள், கலை சிகிச்சை போன்ற உத்திகளை பின்பற்றுவது ஆகியவை இதில் அடங்கும்.
வலிக்கு பங்களிக்கும் உணர்ச்சிகள், எண்ணங்கள் மற்றும் அனுபவங்களின் காரணிகளைப் புரிந்துகொள்வது முதலில் மிக மிக முக்கியம் என்பதை நினைவில் கொள்ளுங்கள். நம் நல்வாழ்வுக்கு முன்னுரிமை அளிப்பதும் உணர்ச்சி வலியை திறம்பட சமாளிக்க தகுந்த ஆதரவைப் பெறுவது முக்கியம்.
உளவியல் ரீதியான வலியை ஆரோக்கியமான முறையில் சமாளிப்பது நல்வாழ்விற்கும் வலியை நிரந்தரமாக குணப்படுத்துவதற்கும் அவசியம். வலியில் இருந்து நிரந்தரமாக விடுபட உதவியாக இருக்கும் சில உத்திகள் இங்கே:
1. ஆதரவைத் தேடுங்கள்: நம்பகமான நண்பர்கள், குடும்ப உறுப்பினர்களை அணுகவும். நம் உணர்வுகளையும் அனுபவங்களையும் புரிந்துகொள்ளும் அனுதாபம் கொண்ட ஒருவருடன் பகிர்ந்து கொள்வது ஆறுதலை அளிக்கும்.
2. சிகிச்சை / ஆலோசனை: ஒரு சிகிச்சையாளர் / ஆலோசகரிடம் இருந்து மருத்துவரீதியான உதவியை நாடவும். அவர்கள் நமக்கு வழிகாட்டுதல், சரியான ஆதரவு, சிகிச்சை நுணுக்கங்களை வழங்க முடியும், இது உளவியல் வலியை சரியான திசையில் செயலாக்க உதவும்.
3. தன் நலப் பயிற்சி: சுய-வளர்ச்சியை ஊக்குவிக்கும் செயல்களில் ஈடுபடுதல், உடற்பயிற்சி, போதுமான தூக்கம், சீரான உணவைப் பராமரித்தல், தளர்வு நுட்பங்களைப் பயிற்சி செய்தல் (பிராணாயாமம், தியானம் போன்றவை), இயற்கைச் சூழலில், பொழுதுபோக்குகளில் ஈடுபடுதல் ஆகியவை இதில் அடங்கும்.
4. எழுத்து: நம் எண்ணங்கள், உணர்வுகளை ஜர்னலிங் செய்வது, எழுதுவது ஒரு வினோதமான சிகிச்சை முறையாக இருக்கலாம். உணர்ச்சிகளை பாதுகாப்பான தனிப்பட்ட முறையில் வெளிப்படுத்தவும் செயலாக்குவதையும் இலகுவாக்குகிறது. இவற்றை நாம் மீண்டும் மீண்டும் படித்துப் பார்க்கும் போது, நம்மையும் அறியாமல் பிரச்சினைக்களுக்கானத் தீர்வுகளை நோக்கி நம் மனம் நகரும்.
5. பிரார்த்தனை / தியானம்: தியானப் பயிற்சிகளை வழக்கமாக்கிக் கொள்வது. இந்த நுட்பங்கள் தற்போதைய தருணத்தைப் பற்றிய விழிப்புணர்வை வளர்க்கவும், மன அழுத்தத்தை நேர்மறையாக நிர்வகிக்கவும், அமைதியான உணர்வை வளர்க்கவும் உதவும். நம்மையும் அறியாமல் நம்பிக்கையுணர்வை வளர்க்கும்.
6. நேர்மறையான செயல்களில் ஈடுபடுதல்: பொழுதுபோக்குகளைத் தொடர்வது, அன்பானவர்களுடன் நேரத்தைச் செலவிடுவது, ஆக்கப்பூர்வமான காரியங்களில் பங்கேற்பது போன்ற மகிழ்ச்சியைத் தரும் செயல்களில் ஈடுபடுவது நம் கவனத்தை மாற்றவும், நிறைவான உணர்வை வழங்கவும் உதவும்.
7. எல்லைகளை அமைக்கவும்: உளவியல் வலிக்கு பங்களிக்கும் உறவுகள் மற்றும் சூழ்நிலைகளில் இருந்து மீண்டு வர ஆரோக்கியமான எல்லைகளை அமைக்கவும். தேவைப்படும்போது "இல்லை" என்று சொல்லக் கற்றுக்கொள்வது முக்கியம்.
8. ஆதரவுக் குழுக்கள்: இதே போன்ற அனுபவங்களைச் சந்தித்த மற்றவர்களுடன் இணையக்கூடிய ஆதரவுக் குழுவில் சேர்வதும், மற்றவர்களின் கதைகளைப் பகிர்வதும் கேட்பதும் "நாம் தனியாக இல்லை" என்ற உணர்வை அளிக்கும். Stigmaவிலிருந்து விடுபட உதவும்.
மனநலம் பயின்று, மற்றவர்களுக்கு உதவும் நிலையில் இருந்தாலும், ஒரு physician/medico நோய்வாய்ப்படும் சாத்தியங்கள் எவ்வளவு அதிகமோ, அதே போல, மனம் என்பது எல்லோருக்கும் ஒரே மாதிரியானது தான். நமக்கு மனம் சரியாக இல்லை என்பதை ஏற்றுக்கொள்ளும் போதே, நாம் தீர்வை நோக்கி நகர ஆரம்பித்து விட்டோம் என்பதை உணர்வது மிகவும் அவசியம்.
ஒவ்வொருவரின் பயணமும் தனித்துவமானது. நாம் ஒவ்வொருவரும் தனிப்பட்ட வகைகளில் ஏதோ ஒன்றோடு போராடிக்கொண்டிருக்கிறோம். நமக்குச் சரியான, நமக்கேற்றச் சமாளிக்கும் உத்திகளைக் கண்டறிவது முக்கியம். வலியோடு வாழ வேண்டிய அவசியம் இல்லை.
அது உடல் வலியாக இருந்தால் தகுந்த டாக்டரிடம் ஆலோசனை பெற்று physiotherapy மூலம் சரி செய்து கொள்ளுங்கள். மனவலியாக இருந்தால் psychotherapy மூலம் சரி செய்து கொள்ளுங்கள். Awareness about the problem, being proactive with the diagnosis, acceptance to treat the problem are the keys to faster healing and recovery.
Overstimulation and Avoidance: ஓய்வெடுப்பதற்கு ஒருவருக்கு தனிப்பட்ட மன ஊக்கம் இருக்க வேண்டும். இப்படி நான் சொல்வது "என்னடா இது" என்று தோன்றலாம். ஆனால் ஓய்வெடுப்பது சிலருக்கு சங்கடமாக இருக்கும். அவர்கள் ஓய்வாக இருக்கும்போது எழும் அடிப்படை உணர்ச்சிகள் மற்றும் கவலைகளை எதிர்கொள்வதைத் தவிர்ப்பதற்காக அவர்கள் தங்களை பிஸியாக வைத்திருக்கலாம்.
Coping Mechanisms: விரும்பத்தகாத எண்ணங்கள், உணர்ச்சிகள், கடினமான வாழ்க்கைச் சூழ்நிலைகள் போன்ற உளச் சிக்கல்களில் இருந்து தங்களைத் திசைதிருப்ப சிலர் ஓயாமல் வேலை செய்து கொண்டே இருப்பது, தனது schedulesசை tight ஆக பிஸியாக வைத்திருப்பது போன்றவற்றை சமாளிக்கும் வழிமுறையாகப் பயன்படுத்தலாம். ஓய்வெடுப்பது அவர்கள் தவிர்க்க முயற்சிக்கும் இந்தப் பிரச்சினைகளை எதிர்கொள்ளச் செய்யலாம்.
Simple ஆன உதாரணம் ஒன்று. பரபரப்பான நகரத்தின் ஒரு மழைநாளில் ஒருவர் வீடு திரும்பப் படும் அல்லல்கள் இயல்பாகவே ஒருவரது கோபத்தை தூண்டி இருக்கும். பொதுவாக ஒரு சாதாரண மனிதருக்கு இப்படி கோபம் வருவது இயல்புதான். அந்தக் கோபத்தை நாம் எப்படி cope up செய்கிறோம் என்பதில் இருக்கிறது நமது self awareness.. எப்படி நம் மனதை, உடலின் limitationsசை புரிந்து கொள்வது? நம்மில் பெரும்பாலானவர்கள் கீழ்கண்ட வகைகளில் ஒருவராக இருக்கலாம்.
கோபத்தை யார் மேல் காட்டுவது என்று தெரியவில்லை என்றால்?
கோபத்தை வெளிக்காட்டும் நபராக இல்லாதிருந்தால்?
எல்லோருக்கும் இதே பிரச்சினைதானே என்று நினைப்பவராக இருந்தால்?
அவங்க எல்லாம் எப்படி சீட் கிடைத்து ஜாலியா உக்காந்து வராங்க பாரு.. நானும் இருக்கேனே... எனக்கு மட்டும் எப்போவும் இப்படித்தான் என்று புலம்புபவராக இருந்தால்?
இந்த 45 நிமிஷத்தில் எவ்வளவு வேலை செய்து முடித்திருக்கலாம்... இப்படி கால் வலிக்க நின்று வீணாகி விட்டதே? வீட்டுக்கு போய் கால் வலியோடு வேலை செய்ய முடியாது.. இன்று முழுதும் வேஸ்ட் ஆகி விட்டதே என்று frustrate ஆகி வருந்துபவராக இருந்தால்?
ஒரு மழையை கூட சமாளிக்க முடியாத கையாலாகாத ஒருவராக இருக்கிறேனே என்று frustrate ஆகி வருந்துபவராக இருந்தால்?
இதில் நீங்கள் யாராக இருந்தாலும், கீழிருக்கும் healthy coping strategyக்களில் ஏதாவது ஒன்றை consider செய்யலாம். மழையில் மாட்டிக்கொண்டு இருப்பது நிச்சயம் எரிச்சலாகவும், stressful ஆகவும்தான் இருக்கும். நமக்கு கோபமாக இருக்கிறது, எரிச்சலாக இருக்கிறது, stressed ஆக இருக்கிறோம் என்பதை ஒரு முறை நாமே சொல்லிக்கொண்டு, "இதெல்லாம் சகஜம்தானடா உனக்கு" என்று சமாதானம் சொல்லிக்கொள்ள வேண்டும். அப்போது மனம் கொஞ்சம் அமைதியாகும். காத்திருந்த அந்த 45 நிமிடங்களை வலியில்லாமல் சுவாரசியமான அனுபவமாக ஆக்கலாம். எப்படி?
1. அருகிலிருக்கும் டீக்கடையில் ஆற அமர டீ குடிக்கலாம் (no பஜ்ஜி ok!). மழையை ரசிக்கும் மனநிலை உருவாகும்.
2. உங்களைப் போன்றே மழையில் சிக்கிக் கொண்டு நிற்கும் சக மனிதர்களோடு உரையாடலாம். இப்படிப்பட்ட சிக்கலான சமயங்கள் positive connections ஏற்படுத்திக்கொள்ள நிறைய உதவும்.
3. எங்காவது பாதுகாப்பாக அமர்ந்து (cafe போன்ற இடங்களில்) நீண்ட நாளாக பேச நேரம் கிடைக்காமல் இருந்த உறவுகள்/நண்பர்களுக்கு phone செய்து பேசலாம்.போது
1993யில் சிதம்பரத்தில் அண்ணாமலை யூனிவர்சிட்டியில் 15 நாள் contact classes attend செய்து விட்டு, இரவுக்குள் வீடு திரும்ப, ஆறு மணிக்கு திருச்சிக்கு பஸ்ஸில் ஏறினேன். சரியான மழை, காற்று. பஸ்ஸின் கூரை பிய்த்துக் கொண்டு போனது. விருத்தாச்சலம் அருகில், பஸ் நடு ரோட்டில் நின்று விட்டது. மணி ஒன்பதாகி விட்டிருந்தது. நான் தனியாள். அப்போது 19 வயதுதான். மொபைல் போன் எல்லாம் அப்போது கிடையாது. பயமாக வேறு இருந்தது. அதே contact classசில் இருந்து வீடு திரும்பிக் கொண்டிருந்த சிலர் (girls & boys) அங்கங்கே நின்று கொண்டிருந்தார்கள். அவர்களோடு பேசிக் கொண்டு இருந்தேன். எல்லாருமே லால்குடி, திருவெள்ளறை என்று திருச்சி மெயின் தாண்டி போக வேண்டியவர்கள்தான். அங்கேயே ஒருவருக்கொருவர் துணையாக இருந்து பேசிக்கொண்டு இருந்தோம். விடியற்காலை இரண்டு மணிக்கு ஒரு பஸ் வந்தது, சீட் எல்லாம் கிடைக்கவில்லை. பஸ் தரையில் உட்கார்ந்து கொண்டு பயணம். ஆனால் இன்றும் நாங்கள் எல்லோரும் நண்பர்களாக இருக்கிறோம். அந்த அனுபவம் எனக்கு மிகப்பெரிய confidence தரும் நிகழ்வாக இருந்தது.

ஆன்ம விசாரம்


ஒரு தனிநபராக, பல சமயங்களில் நமக்கு அசௌகரியத்தை ஏற்படுத்தும் ஏதாவது நடப்பதைக் காண்கிறோம், ஆனால் நாம் அமைதியாக இருக்கிறோம். பீஷ்மரைப் போல இக்கட்டான சூழ்நிலையில் சிக்கிக் கொள்கிறோம். சமூகத்தின் ஒரு பகுதி, பணியிடம், குடும்ப உறவு - அல்லது எதுவாக இருந்தாலும் அவற்றோடு நாம் பிணைக்கப்பட்டுள்ளோம், அது தவறு என்று உணர்ந்தாலும் அமைதியாக இருக்கத் தேர்வு செய்கிறோம். நம்மை நாமே கேட்டுக்கொள்ள வேண்டிய கேள்வி - நமது தனிப்பட்ட valuesகளுடன் ஒத்திசைந்து என்ன நடக்கிறது என்பதுதான். நம் valuesகளுக்கு சரியாக இல்லையென்றால், நாம் அதைப் பற்றி உரத்து பேசுவது முக்கியம். அப்படிச் செய்யவில்லை என்றால் இறுதியில் நம் மனசாட்சியே நமக்குத் தண்டனையைக் கொடுக்கும் என்று நான் நம்புகிறேன். பீஷ்மர் கர்மவீரர் என்றறியப்பட்டாலும் பேச வேண்டிய நேரத்தில் அமைதியாக இருந்ததால் தண்டிக்கப்பட்டார். அவருக்கே கதி இப்படி என்றால், நம்மைப் போன்ற தாழ்ந்த ஆன்மாக்களுக்கு என்ன நடக்கும் என்று நம்மால் கற்பனை செய்ய முடியுமா?

ஜஸ்லீன் கவுர் VS சர்வ்ஜீத் வழக்கு.


ஆகஸ்ட் 23, 2015 அன்று, டெல்லி செயின்ட் ஸ்டீபன் கல்லூரியின் மாணவி ஜஸ்லீன் கவுர், போக்குவரத்து சிக்னலில் இருக்கும்படியாக சரவ்ஜீத் சிங்கின் புகைப்படத்தை வெளியிட்டார், அவர் தனக்கு ஆபாசமான கருத்துக்களை அனுப்பியதாகவும், அவரை ஃபோட்டோ எடுக்க முயன்றபோது தன்னை மிரட்டியதாகவும் கூறியிருந்தார்.
கவுரின் ஃபேஸ்புக் பதிவு சில மணிநேரங்களில் வைரலானது. சர்வ்ஜீத் சிங், கவுரின் புகைப்படம் குறித்து தான் நிரபராதி என்றும், டிராஃபிக் சிக்னலை கடக்கும் போது அவர் தனது வழிகாட்டுதலைப் பின்பற்ற மறுத்தபோது ஜஸ்லீன் தான் அவரை அச்சுறுத்தியதாகவும் கூறியிருந்தார்.
சிங் விரைவில் போலீசாரால் கைது செய்யப்பட்டார். டெல்லி பெண்கள் ஒவ்வொரு நாளும் எதிர்கொள்ளும் துன்புறுத்தலுக்கு மற்றொரு எடுத்துக்காட்டு என இந்த வழக்கு முன்னிலைப்படுத்தப்பட்ட நிலையில், பிரபலங்கள் மற்றும் அரசியல்வாதிகள் ஜஸ்லீனை ஒரு துணிச்சலான இளம் பெண் என்று வாழ்த்தினார்கள். டெல்லி முதல்வர் அரவிந்த் கெஜ்ரிவாலும் ஜஸ்லீனை பாராட்டினார்
கவுர் உடனடி பிரபலமாகிவிட்டார். இந்தியா டுடே அறிக்கையின்படி, தில்லி போலீஸ் கமிஷனர் பிஎஸ் பாசி, கவுரின் துணிச்சலுக்கு 5000 ரூபாய் பரிசு அறிவித்தார்.
சர்வ்ஜீத்தை ஒரு வக்கிரக்காரனாகவும் குற்றவாளியாகவும் சித்தரிக்க கிட்டத்தட்ட எல்லா ஊடக சேனல்களும் உடனடியாகத் குதித்தன. சமூக ஊடகங்களும் ஜஸ்லீனின் இடுகை மற்றும் பிற தொடர்புடைய இடுகைகளை பரவலாகப் பகிர்ந்து கொண்டனர் சர்வ்ஜீத்தை வக்கிரம் பிடித்தவர் என்று அறிவித்தனர்.
சர்வ்ஜீத்தின் கைது மற்றும் நேரில் பார்த்த சாட்சிகளின் விசாரணைக்குப் பிறகு, வழக்கு வலுவிழக்க தொடங்கியது. அந்த இடத்தில் இருந்த விஸ்வஜீத் சிங், சர்வ்ஜீத் நிரபராதி என்றும், உண்மையில், ஜஸ்லீன் தான் சர்வ்ஜீத்தை தகாத வார்த்தைகளால் திட்டி, தவறாகப் பேசியதாகவும் கூறினார். கவுர் மீண்டும் சமூக ஊடகங்களில் தான் சொல்வது சரி என்றும், நேரில் கண்ட சாட்சிகள் பொய்யானவை என்றும் கூறி வந்தார்.
சரவ் ஜீத் பல வேலை வாய்ப்புகளை இழந்தார், ஏனெனில் அவரது முகம் வக்கிரம் பிடித்தவர் என்று 'பிரபலமாக' மாறிவிட்டது, காவல்துறைக்கு தெரிவிக்காமல் டெல்லிக்கு வெளியே கூட செல்ல முடியாது. சர்வ்ஜீத் சிங் நான்கு வருடங்கள் விசாரணைகளில் கலந்து கொள்கிறார். ஜஸ்லீன் கவுர் மூன்று ஆண்டுகளாக விசாரணைக்கு வரவில்லை. நீதிமன்றத்தில் 14 விசாரணை தேதிகளைத் தவறவிட்ட பிறகு, அவர் கடந்த ஆண்டு டிசம்பரில் முதல்முறையாக ஆஜரானார். கனடாவில் தனக்கு ‘கல்விப் பொறுப்புகள்’ இருப்பதால் தான் விலகி இருப்பதாகக் கூறியிருந்தார்.
இத்தனை ஆண்டுகளாக, சர்வ்ஜீத் சிங் களங்கத்தை எதிர்கொண்டார். 2016 ஆம் ஆண்டில், அவர் மீண்டும் ஒரு சமூக ஊடக இடுகையின் மூலம் மக்களிடம் வேண்டுகோள் விடுத்தார், துன்புறுத்தலுக்கு ஒரு மனிதனைப் பொய்யாகக் குற்றம் சாட்டுவது எவ்வளவு எளிது என்பதையும், பாலின அடிப்படையில் ஒருவரை பாதிக்கப்பட்டவராகவும் மற்றொருவரை துன்புறுத்துபவர்களாகவும் சாயம் பூசுவது எப்படி தவறு என்பதை விவரித்தார்.
இறுதியாக சிங் நீதிமன்றத்தால் குற்றமற்றவர் என்று விடுவிக்கப்பட்டுள்ளார்.

BE A MAN, DON'T CRY


Gender bias and patriarchal society are more harmful for men than women. That's why we need gender equality. To achieve this, we should start working on our EQ.
Patriarchal societies, by definition, prioritise male power and authority, which can create certain expectations and pressures on men. However, it is important to note that patriarchal systems also perpetuate gender inequalities that adversely affect women in numerous ways.
Emotional Expression: Patriarchal societies enforce rigid gender roles and expectations, which can limit men's ability to express their emotions fully. Men may feel pressured to conform to traditional notions of masculinity, which can lead to emotional suppression, increased stress, and mental health issues.
Violence and Aggression: Patriarchal societies tend to perpetuate and normalise aggressive behaviour in men, linking masculinity with dominance, power, and control. This can contribute to higher rates of violence and aggression among men, both within their own gender and towards women. Men may also feel pressured to engage in risky behaviours or physical confrontations to prove their masculinity.
Mental Health: Due to societal expectations, men may be less likely to seek help or support for mental health issues. Patriarchal norms often discourage men from acknowledging or discussing their emotional struggles, leading to higher rates of undiagnosed and untreated mental health conditions such as depression and anxiety.
Suicide Rates: Studies consistently show that men have higher rates of completed suicide compared to women. The societal pressure to be strong, self-reliant, and stoic in the face of adversity can prevent men from seeking help or reaching out for support during times of crisis.
Workplace Expectations: Patriarchal societies expect men to be the primary providers for their families, which can create significant stress and financial burden. Men may feel compelled to prioritise their careers over their personal lives and may face societal stigmatisation if they choose to pursue traditionally female-dominated professions or prioritise family responsibilities.
While men may face certain challenges within a patriarchal society, it is essential to recognise that women often experience systemic disadvantages, discrimination, and violence on a broader scale.
We should start seeking to address gender inequalities and create a more equitable society for all genders, acknowledging that dismantling patriarchal systems benefits everyone, including men.
It is important to understand that discussing the drawbacks of a patriarchal society for men does not diminish the significant harm it causes to women and other marginalised genders.

AI எனக்கான வாய்ப்புக்களை பறித்துவிடுமா

 என் பள்ளியில் career guidance sessions போது, குழந்தைகள் கேட்கும் கேள்வி "இன்னும் ஐந்து வருடம் கழித்து நான் படிக்கும் படிப்பு எனக்கான வேலை வாய்ப்பை உருவாக்கித் தருமா? AI எனக்கான வாய்ப்புக்களை பறித்துவிடுமா" என்பது தான்.

அவர்களுக்கு நான் சொல்லும் ஒரே பதில் "AIயின் switch உங்கள் கையில் தான் இருக்கும்" என்பதே. "நம்மைச் சுற்றி என்னென்ன நடக்கிறது என்பதைப் பற்றி எப்போதும் updated ஆக இருக்க வேண்டியது அவசியம். கால மாற்றங்களுக்கு ஏற்றவாறு நம்மை adapt செய்து கொள்ள வேண்டியதும் முக்கியம். உங்கள் peers எப்படி முன்னேறுகிறார்கள் என்பதை கவனிக்க வேண்டும். உங்கள் seniors என்னென்ன செய்து கொண்டிருக்கிறார்கள் என்பதை கவனிக்க வேண்டும். கண்களையும் காதுகளையும் திறந்து கூர்ந்த கவனத்தோடு இருக்கும் போது வழியில் வரும் எந்தத் தடைகளையும் தகர்த்து முன்னேற முடியும்". என்று சொல்லி இருக்கிறேன்.
டெக்னாலஜி அதிவிரைவாக வளர்ந்து வரும் இந்தக் காலகட்டங்களில் வேலைவாய்ப்புக்கான சந்தைகளை பாதிக்கும் பல காரணி இருப்பதால் வேலைகளின் சரியான எதிர்கால நிலையை கணிப்பது சவாலானது. இருப்பினும், தற்போதைய வளர்ச்சிகள் மற்றும் வடிவங்களின் அடிப்படையில் சில சாத்தியமான போக்குகள் மற்றும் வளர்ச்சியின் பகுதிகளை நான் வழங்க முடியும். இவை ஊக கணிப்புகள் தான். எதிர்கால வேலை சந்தையை துல்லியமாக பிரதிபலிக்காது என்பதை நினைவில் கொள்ளவும். அரசியல், சுற்றுச்சூழல், பொருளாதார நிலைமைகள், கொள்கை மாற்றங்கள், தொழில்நுட்ப முன்னேற்றங்கள் மற்றும் உலகளாவிய நிகழ்வுகள் போன்ற பல்வேறு காரணிகளால் வேலை சந்தை பாதிக்கப்படலாம் என்பதைக் கவனத்தில் கொள்ள வேண்டியது அவசியம்.
தொழில்நுட்பம் தொடர்பான திறன்களுக்கான அதிகரித்த தேவை (technology related services): தொழில்நுட்பத்தின் தற்போதைய முன்னேற்றத்துடன், செயற்கை நுண்ணறிவு, மெஷின் லேர்னிங், டேட்டா சயன்ஸ், சைபர் செக்யூரிட்டி, மென்பொருள் மேம்பாடு போன்ற துறைகளில் நிபுணர்களுக்கான தேவை தொடர்ந்து வளர வாய்ப்புள்ளது. ஆட்டோமேஷன் மற்றும் ரோபாட்டிக்ஸ் தொடர்பான வேலைகளும் அதிகரிக்கலாம்.
Gig economy & remote work: குறுகிய கால ஒப்பந்தங்கள் மற்றும் ஃப்ரீலான்ஸ் வேலைகளால் வகைப்படுத்தப்படும் கிக் பொருளாதாரம் தொடர்ந்து விரிவடையும் என்று எதிர்பார்க்கப்படுகிறது. கோவிட்-19 தொற்றுநோய்களின் போது குறிப்பிடத்தக்க வேகத்தைப் பெற்ற தொலைதூர வேலை, மிகவும் பரவலாகி, மெய்நிகர் ஒத்துழைப்பு மற்றும் தொலைதூர வேலை நிலைகளுக்கான புதிய வாய்ப்புகளை உருவாக்கலாம்.
Green & Sustainable jobs: காலநிலை மாற்றத்தை நிவர்த்தி செய்வதிலும், நிலையான எதிர்காலத்திற்கு மாறுவதிலும் உலகம் கவனம் செலுத்துவதால், புதுப்பிக்கத்தக்க ஆற்றல், சுற்றுச்சூழல் பாதுகாப்பு, நிலையான விவசாயம் மற்றும் பசுமை தொழில்நுட்பங்கள் தொடர்பான வேலைகள் அதிகரிக்க வாய்ப்புள்ளது. டெக்னாலஜியோடு இணைந்த நீர் மேலாண்மை, விவசாயம் மற்றும் பெட்ரோலியம் சார்ந்த துறைகள் அதிக வேலைவாய்ப்புக்களை உருவாகும்.
Healthcare & Services related to Aging People: வயதான மக்கள்தொகை மற்றும் சுகாதார சேவைகளுக்கான அதிகரித்த தேவை போன்ற காரணிகளால் உந்தப்பட்டு, சுகாதாரத் துறையானது தொடர்ச்சியான வளர்ச்சியை அதிகரிக்கும் என எதிர்பார்க்கப்படுகிறது. மருத்துவ வல்லுநர்கள், செவிலியர்கள், மனநலம் மற்றும் பராமரிப்பாளர்கள் உள்ளிட்ட சுகாதாரப் பணிகளுக்கு அதிக தேவை இருக்கும் என்று எதிர்பார்க்கப்படுகிறது. Integrated studies of Physiology, Psychology and Alternative Medicines are more likely to become popular.
Upskilling & Reskilling: தொழில்நுட்ப முன்னேற்றங்களின் விரைவான வேகம், தொழிலாளர்களின் திறன் மற்றும் மறுதிறன் தேவையை அதிகரிக்க வழிவகுக்கும். வாழ்நாள் முழுவதும் கற்றல் மற்றும் புதிய தொழில்நுட்பங்களை மாற்றியமைக்கும் திறன் ஆகியவை வேலை சந்தையில் போட்டித்தன்மையுடன் இருக்க அதிக முக்கியத்துவம் வாய்ந்ததாக மாறும்.
Human-centric roles: சிக்கலான மனித திறன்கள், படைப்பாற்றல், உணர்ச்சி நுண்ணறிவு, மற்றும் விமர்சன சிந்தனை தேவைப்படும் சில தொழில்கள் தேவையில் இருக்கும். இந்த பாத்திரங்களில் ஆலோசனை, பயிற்சி, கற்பித்தல், கலை மற்றும் பொழுதுபோக்கு மற்றும் சமூகப் பணி போன்ற பகுதிகள் அடங்கும்.
Cybersecurity and data privacy: தொழில்நுட்பம் தொடர்ந்து வளர்ச்சியடைந்து வருவதால், இணைய பாதுகாப்பு நிபுணர்கள் மற்றும் தரவு தனியுரிமை மற்றும் பாதுகாப்பில் நிபுணர்களின் தேவை அதிகரிக்கும் என எதிர்பார்க்கப்படுகிறது. அதிகரித்து வரும் இணைய அச்சுறுத்தல்கள் மற்றும் முக்கியமான தகவல்களைப் பாதுகாப்பதன் முக்கியத்துவம் ஆகியவை இந்தத் துறைகளில் திறமையான நிபுணர்களுக்கான தேவையை அதிகரிக்கும்.
அடுத்த மூன்று ஆண்டுகளில் எந்தெந்த வேலைகளை AI முழுமையாக எடுத்துக்கொள்ளும் என்பதை துல்லியமாக கணிப்பது சவாலானதாக இருந்தாலும், AI குறிப்பிடத்தக்க தாக்கத்தை ஏற்படுத்தும் என்று எதிர்பார்க்கப்படும் சில வேலைகள்:
Routine and repetitive tasks: Data entry, basic accounting மற்றும் அசெம்பிளி லைன் வேலைகள் போன்ற, மீண்டும் மீண்டும் செய்யக்கூடிய யூகிக்கக்கூடிய பணிகளை உள்ளடக்கிய வேலைகள், AI ஆல் தானியக்கமாக்கப்படுவதற்கான அதிக ஆபத்தில் உள்ளன. AI-இயங்கும் மென்பொருள் மற்றும் ரோபோக்கள் பெரும்பாலும் இந்த பணிகளை மிகவும் திறமையாகவும் குறைவான பிழைகளுடனும் செய்ய முடியும்.
வாடிக்கையாளர் சேவை மற்றும் ஆதரவு: AI சாட்போட்கள் மற்றும் மெய்நிகர் உதவியாளர்கள் பெருகிய முறையில் அதிநவீனமாகி, வாடிக்கையாளர் விசாரணைகள் மற்றும் ஆதரவைக் கையாளும் திறன் கொண்டவர்களாக மாறி வருகின்றனர். அடிக்கடி கேட்கப்படும் கேள்விகளுக்கு பதிலளிப்பது அல்லது அடிப்படை தகவல்களை வழங்குவது போன்ற எளிய வாடிக்கையாளர் சேவை தொடர்புகளை AI ஆல் கையாள முடியும், இது மனித முகவர்களின் தேவையை குறைக்கும்.
Data analysis and insights: AI அமைப்புகள் பெரிய அளவிலான தரவை செயலாக்கி பகுப்பாய்வு செய்வதில் மிகவும் திறமையானவை. சந்தை ஆராய்ச்சி, தரவு உள்ளீடு மற்றும் அடிப்படை தரவு விளக்கம் போன்ற தரவு பகுப்பாய்வுகளை உள்ளடக்கிய வேலைகள், AI ஆல் ஓரளவு தானியங்குமாறு செய்யப்படலாம். மிகவும் சிக்கலான பகுப்பாய்வு மற்றும் முடிவெடுப்பதில் மனிதவளம் ஈடுபடுத்தப்படலாம்.
Manufacturing and production: ஆட்டோமேஷன் ஏற்கனவே உற்பத்தி மற்றும் தயாரிப்புத் தொழில்களில் குறிப்பிடத்தக்க தாக்கத்தை ஏற்படுத்தியுள்ளது. AI-இயங்கும் ரோபோக்கள் மற்றும் இயந்திரங்கள் அசெம்பிளி, தரக் கட்டுப்பாடு மற்றும் பொருள் கையாளுதல் போன்ற பணிகளை துல்லியமாகவும் வேகமாகவும் செய்ய முடியும். இந்தப் போக்கு தொடரும் என எதிர்பார்க்கப்படுகிறது, இது சில உற்பத்தி நிறுவனங்களில் உடலுழைப்புத் தேவையைக் குறைக்கும்.
Predictive analytics and forecasting: AI அல்காரிதம்கள் வடிவங்களை பகுப்பாய்வு செய்வதிலும் வரலாற்றுத் தரவுகளின் அடிப்படையில் கணிப்புகளைச் செய்வதிலும் திறமையானவை. கையேடு முன்கணிப்பு அல்லது முன்கணிப்பு பகுப்பாய்வை உள்ளடக்கிய வேலைகள், தேவை முன்கணிப்பு அல்லது நிதிச் சந்தை பகுப்பாய்வு போன்றவை, AI வழிமுறைகள் மிகவும் சிக்கலானதாக இருப்பதால், ஆட்டோமேஷனை அதிகரிக்கலாம்.
இவை எல்லாம் AI ஆல் பாதிக்கப்படக்கூடிய சாத்தியமான வேலைகளை முன்னிலைப்படுத்தினாலும், AI மேம்பாடு, தரவு அறிவியல் மற்றும் AI நெறிமுறைகள் போன்ற துறைகளிலும் AI புதிய வேலை வாய்ப்புகளை உருவாக்குகிறது என்பதைக் கவனத்தில் கொள்ள வேண்டும். கூடுதலாக, AI பெரும்பாலும் மனிதர்களை முழுவதுமாக மாற்றுவதை விட மனித திறன்களை அதிகரிக்க ஒரு கருவியாக பயன்படுத்தப்படுகிறது. பல வேலைகளுக்கு தொழில்நுட்ப திறன்கள், படைப்பாற்றல், உணர்ச்சி நுண்ணறிவு மற்றும் விமர்சன சிந்தனை ஆகியவற்றின் கலவை தேவைப்படுகிறது, அதை முழுமையாகப் பிரதிபலிக்க AI போராடுகிறது. எனவே, வேலைச் சந்தையில் AI இன் தாக்கத்தை replacement என்பதற்குப் பதிலாக transformation என்பதாகவே பார்க்க வேண்டும்.